Kendini ifade etme dürtüsü,içinde bulunduğumuz sosyale göre değişkendir.Aklımızın yetmediği,ifade yeterliliğinin bize göresi gelişmediğinde,elbet ki bir diğer ifadeyi -ifadeleri benimseyebiliriz. İçimizde çelişene ,sözel veya görsel uyarılar üretip,veya hazır paket dayatıp ,öncelikle bu çelişkileri eğitmemiz gerekir. Bireysel iç kaygıları ,bir diğerinde de olabilir diye ortaya her türlü sanatsal faaliyet ortaya olarak dökmek,sadece tuvalette rahatlamanın rehavetini paylaşmak olur. Sanatsal olanın değeri paylaşım gücüne,ve çoğa mal oluşuna göre şekillenir.İfade kaygılarımız daha pür olmalı.i,
