VURGU:Konuşurken veya bir parçayı okurken bazı heceleri veya kelime gruplarını üstüne basarak söyleriz veya okuruz Bu söyleyiş özelliğine VURGU denir Kelimelerde Vurgu: Türkçe kelimelerde genellikle hafif bir vurgu vardırGenelde kelimelerin son hecesinde görülür Yalnız yer isimlerinde vurgu ilk veya orta hecededir: Ankara - İzmit - Tokat - Sakarya gibi
Örnek: Yerden yedi kat arşa kanatlandık o hızla
Kelimelere ek eklendiğinde vurgu son heceden bu eke geçer: Du - va - rı du - va - ra du - var - da
Kelimelerde Vurgu Alan ve Almayan Ekler
Kelime türeten ekler vurgu alır Gözlük gözlükçü Güzellik kömürcü
İyelik ekleri vurguyu kendine çeker: Kitabım kitabın kitabı kitabımız kitabınız kitapları
Soru eki olan "mi" vurgulu söylenmez Bu kitap senin ki?
Cümlelerde Vurgu: Genellikle cümlelerde vurgu yüklem olan kelimenin üzerindedir Ancak cümledeki kelimelerin anlam değeri birbirine eşit değildir Üzerinde durulan kelime yükleme yakın bir kelimedir
Örnekler:
Ahmetler yarın saat dörtte İzmir'e gidecekler
Ahmetler yarın sat dörtte İzmir'e uçakla gidecekler
Ahmetler uçakla İzmir'e yarın saat dörtte gidecekler
Yarın saat dörtte İzmir'e uçakla Ahmetler gidecekler
TONLAMA:Cümlelerin söylenişi sırasında sesimizi cümlelerin anlamına göre ayarlamaya TONLAMA denir
Cümlelerde Tonlama: Cümleleri yalnızca düzgün yazmak yeterli değildir Okurken ve konuşurken cümleleri anlamlarına uygun biçimde söylemek konuşmayı güzelleştirir Okunan parçanın özelliğine göre vurgu kullanılır
