iyilik ile hikaye için birlik beraberlik gibi unsurları sergeleyen atasözü (saçma sapan yazanları şikayet ederim.) lütfen ama lütfen acil ve bir elin nesi var iki elin sesi var,yanlız taş duvar olmaz baş başa vermeyince taş yerinden kalkmaz atasözleri olmasın lütfen acillllllllll
Bir elin nesi var iki elin sesi var
Danışan dağı aşmış, danışmayanın yolu şaşmış
Değirmen iki taştan, muhabbet iki baştan
Derdini söylemeyen derman bulamaz
Dost dostun eyerlenmiş atıdır
Komşu komşunun külüne muhtaçtır
Merhaba
Günlerden bir gün, Elif okuldan dönerken tüm arkadaşlarının evlerine gittiğini, fakat bir arkadaşının okul bahçesinde çok üzgün bir şekilde ağladığını gördü ve arkadaşının yanına gitti. Arkadaşının adı ise Damla idi. Damla, bir gün bisiklet sürerken ayak bileği kırıldığı için yürüyemiyordu. Elif, arkadaşı Damla’ya neden üzgün olduğunu sordu. Damla ilk başta cevap vermedi. Elif bir daha sorunca cevabı; “ Bir şey yok “ oldu. Fakat Elif Arkadaşının bir şeyin onu çok üzdüğünü biliyordu.
Elif, çok ısrar edince, arkadaşı Damla, Artık onu neyin üzdüğünü açıklamaya karar verdi ve sözüne şöyle başladı; “ Beni üzen şey; kimsenin benimle ilgilenmemesi ve beni küçümsemeleri “ dedi. Daha sonra sözüne şu şekilde devam etti:
-Bazı çocuklar ben yürüyemediğim için; benimle alay ediyor, benimle oyun oynamıyor, beni küçümsüyor, beni aralarına almıyor, beni görmezlikten geliyor, benimle ilgilenmiyor, hatta bana kötü davranıyorlar. Bana iyi davranan kişiler sadece ailem ve akrabalarım.
Elif bunun üzerine Damla’ya:
-Bir çözüm yolu bulup sana iyi davranmalarını sağlayacağım. Dedikten sonra Damla'nın yanından ayrıldı. Ertesi sabah okula geldiğinde; yanında bir afiş getirmişti. Bu afişte; Bir etkinlik düzenlendiği yazıyordu. Evet, evet! Doğru bildiniz. Bu etkinliği Elif düzenlemişti. Bazın insanlardan yardım alarak bunu başarmıştı. Etkinlikte uygulanacak şey; 2 saat boyunca tekerlekli sandalyede oturmak ve yapacağımız işleri yürümeden yapmaktı. Bu sayede Damla'nın nasıl yaşadığını anlayacaklar ve Damla’ya artık iyi davranacaklardı. İsteyen herkes bu etkinliğe katılabilecekti.
Elif, bu afişi okulun farklı yerlerindeki duvarlara astı. Etkinliğin yapılacağı gün gelince birçok çocuk Konferans Salonu’na toplanmıştı. Tekerlekli sandalyeler; etkinliğe katılan tüm çocuklara yetmediği için bu etkinlik yaklaşık 6 gün sürdü. Etkinlik tamamen bittikten sonra; çocuklar artık Damla ile oyunlar oynuyor, onunla alay etmiyor, ona iyi davranıyor ve onu küçük görmüyor ve onunla ilgileniyorlardı. Damla bunun üzerine çok sevinmişti. Bunların hepsi Elif sayesinde olmuştu. Elif’in; ailesi, akrabaları, öğretmenleri ve öğretmenleri Elif’i tebrik ettiler ve Elif ile Damla mutlu bir şekilde hayatlarını sürdürmeye devam ettiler.