Birbirini daha evvel hiç görmemiş iki çocuğu yan yana getirdiğinizde tanışmaları akabinde oyun kurup oynamaya başlamaları ortalama beş dakikayı geçmez. Çünkü daha henüz fıtratları bozulmamıştır. Yaratılışlarına, özlerine yabancılaşmamışlardır. Yani insanîdirler. Bugün insanlar, “gücü ele geçirip savaşarak iktidar olup itibar görmek mi, yoksa barış ve huzur içinde bir yaşam sürmek mi?” gibi bir soruyla baş başa bırakılsalar eminim büyük bir çoğunluğu barış ve huzur içinde bir yaşam sürmeyi tercih eder. Çünkü öz'e, fıtrata, yaratılışa en yakın olan duygu; barış, huzur ve kardeşlikten yana sürdürülecek olan bir yaşam şeklidir.
Günümüzde üzerinde en çok konuşulan konulardan birisidir güç... Güçlü devletler, güçlü insanlar, güçlü holdinglerden bahsedilmektedir. Gücün doğru kullanılmadığında insanı fıtratından ne denli uzaklaştırdığı bilinmelidir. Bunu kavrayabilmek için öncelikle güçlü olanların güçsüzler üzerindeki tahakkümünü iyi analiz etmek gerekir. Gücü ele geçirene kadar demokrasi, insan hakları ve özgürlük gibi kavramları kullananlar güçlü olduklarında yine benzer kavramları kullanarak güçsüzleri ezdiklerine ve bu sayede güçlerine güç kattıklarına hep birlikte şahit olmaktayız. Oysa güç; adaleti, özgürlüğü, hukuku, barışı, insan haklarını ve demokrasiyi herkes için tesis etmek üzere kullanılmalıdır. Ne yazık ki daha henüz hem güçlü hem de adil olan bir devlete rastlamadık...
