uyarıcı : Uyarma özelliği olan, uyaran, münebbih: “Her bir dönemin incelenmesi, sonuçlarının değerlendirilmesi ulusal yeteneklerimizi, eksiklerimizi anlamak bakımından uyarıcıdır.
çevre : Bir şeyin yakını, dolayı, etraf, periferi: “Büyük kentlerin çevreleri gecekondularla sarılmıştır.” -O. Rifat. 2. Kişinin içinde bulunduğu toplumu oluşturan ortam: “Ayrıca ben, oldukça kapalı bir çevrede yetişmiştim.” -A. Ağaoğlu. 3. Yağlık: “Geçen gün sandığı karıştırırken elime işlemeli çevreler geçti.” -M. Yesari. 4. mec. Aynı konu ile ilgisi bulunan kimselerin tümü, muhit: “Burada hükûmet çevrelerinin de övgüye değer davranışını belirtmek gerekir.” -M. And. 5. mec. Bir kimse ile ilişkisi bulunanlar, muhit: “Babanın ve çevresinin var güçleri ile destekledikleri düşünülebilir.” -H. Taner. 6. db. Bir birimden önce veya sonra gelen aynı türden birimlerin tümü, bunların oluşturduğu küçük grup, kontekst. 7. mat. Düzlem üzerindeki bir şekli sınırlayan çizgi. 8. top. b. Hayatın gelişmesinde etkili olan doğal, toplumsal, kültürel dış faktörlerin bütünlüğü.
