Cümle içinde isim olarak
kullanılan ‘isim fiiller’, fiillerin sonuna “-me, -ma, -mek, -mak, -ış, -iş” ekleri
getirilerek türetilirler.
Örnekler:
> Okula gitme-mek için
sürekli bahaneler üretiyordu.
> Yarış-ma-nın birincisi
birazdan açıklanacak.
> Seninle gel-me-yi
düşünmüyoruz.
> Bugünkü yürüy-üş-te çok
yorulmuşlar.
> Kitap oku-ma-yı çok
seviyorlar.
