Bir varmış bir yokmuş,evvel zaman içinde kalbur zaman içinde bir gün Yusuf adında bir çocuk varmış.Yusuf daha 14 yaşında bir çocuk ama aklı çok büyük biriydi.Her denileni ankayan merak ettiği her zamanaraştıran öğrenmesini seven bir çocuktu.Küçüklerini sever büyüklerine saygı gösterirmiş.Ülkenin durumuna üzülen haberlerde gördüğü vahşetle daha 14 yaşında asker olmak istediğini söylermiş.Onun için her ülke barış içinde olmalı hayal dünyası geniş bir çocuktu.Hiç bir zaman çekinmez düşüncesini ve görüşlerini belirtirdi.
Mahalledeki herkes onu çok severdi.Çünkü o hep iyiliği sever yardımsever biriydi.Her zaman dürüst olur hiç bir zaman yanlış davranış sergilemezdi.İhtiyaç duyan insanlara her zaman yardım eder kimseyi zor durumda bırakmazmış.Yusuf 14 yaşında böyleyken Yusuftan büyük insanlar onun yaptıklarını seyrederken ibret alırlar onlarda ellerinden geleni yaparmış.Yedisinde bu kadar ahlaklı ve edepli olan yusuf 70 inde de böyle devam etmiştir.Yusuf kendini tanıyan bir çocuk olduğu için insanların ona söyledikleri pek farklı gelmiyormuş.Yusuf onlara insan kendini tanımaz mı ben kendimi bildim bileli tanırım der ve hayatı hep bu şekilde devam eder.
