Cevap :

Mert13

Yapım ekleri İsim ya da fiil kök veya gövdelerine gelerek onlardan başka isim ya da fiil türeten eklerdir. Yapım ekleri eklendiği sözcüğün anlamını da türünü de değiştirir. Her zaman çekim eklerinden önce gelir. Yapım eki almış bir sözcüğe türemiş sözcük ya da gövde denir. Eğer sözcük yapım eki almışsa basit yapılıdır sözcük çekim eki olsa da basittir. İsimden isim yapan yapım ekleri (İİYE)

lık: kömür—lük, göz—lük , kulak—lık lı: Şehir—li , para— , ağaç— , baş— sız: su—suz, para—sız, ev—siz, cü: göz—, sanat—çı, yol—cu, simit—çi, ce: Türk—çe İngiliz—ce daş: Çağ—daş, arka—daş, yol—daş üncü: üç—üncü beş—inci msı: acı—msı ekşi—msi cil: et—cil ben—cil insan—cıl şın: sarı—şın sal: kum—sal kadın—sal ıt: yaş—ıt cağız: kız—cağız çocuk—cağız cık: az-ı-cık küçük—cük tı: hırıl— cıvıl—

İsimden fiil yapan yapım ekleri (İFYE)

la: su-la, taş-la, uğur-la al: çok-al, az-al, dar-al l: doğru-l, sivri-l a: kan-a, yaş-a, tür-e, boş-a ar: yaş-ar, mor-ar, sarı-ar da: fısıl-da, horul-dagürül-de at: yön-et, göz-et ık: geç-ik, bir-ik ımsa: az-ımsa, benim-se,küçü(k)-mse kır: fış—kır, hay—kır an: ev—len, rahat—la laş: şaka—laş, der—leş, çocuk—laş sa: su—sa, garip—se, önem—se

Fiilden isim yapan yapım ekleri (FİYE) Fiil kök veya gövdelerine gelerek isim yapan eklere denir:

ca: düşün—ce, eğlen—ce ocak—ecek: giyecek, yok—ocak, aç—ocak ak: yat—ak, kaç—ak, dur—ak, ga: böl—ge, bil—ge, süpür—ge, gan: çalış—kan, unut—kan, kay—gan gı: sev—gi, çal—, as— gıç: bil—giç, dal—gıç, başlan—gıç gın: yor—gun, bil—gin, bez—gin, bit—gin ı,i: yaz—ı, öl—ü, yap—ı, çat—ı, kok—u, doğ—u ıcı—ici: yap—ıcı, gör—ücü, al—ıcı, sat—ıcı, ık—ik: kes—ik, aç—ık, göç—ük, ım—im: say—ım, seç—im, öl—üm, ölç—üm ın—in: yığ—ın, ak—ın, tüt—ün, ek—in, nç: gül—ünç, sev—inç ıntı: kes—inti, çık—ıntı, dök—üntü, ır-er: gel—ir, gid—er, ok—ur, ış: otur—, yürü—y-üş, ıt: geç—it, yak—ıt, ölç—üt, ma: gülmeyi severim , konuşmayı bil. mak: gelmek, gitmek