Kötü insanların konuşmaya veya faaliyete başladıktan sonra iyi niyetle yapılan işlerin sekteye uğramasıdır.
Karga kendi kimliğiyle ötse onu hemen anlarız ama papağanlaşarak bülbülün sesini taklit etmeye başlarsa, taklit olanı gerçek olandan nasıl ayırabileceğiz? Kimin karga, kimin bülbül olduğunu ancak kalbimizden esinlenecek basiretimizle ayırt edebiliriz. Burada bülbülün susması, hem kendisinin evrende asıl olmasından, hem de kendisine olan güvenindendir.
Bülbülün nağmelerini işitebilmemiz için öncelikle gül bahçelerinin oluşmasına ihtiyaç vardır. Gül olmadan bülbül sessizliğini bozar mı?
“Kendi dilinden anlayanlardan, kendi dilini konuşanlardan uzak düşen kimse, yüzlerce dil, yüzlerce nağme bilse yine dilsiz olur, susar.
Gül gidip, gül bahçesinin mevsimi geçince, artık bülbülün başından geçenleri işitmez olursun.”
