kağıdın hayatımızdaki yeri
Kitap sayfası, fotokopi malzemesi, banknot… Hepsi kağıt ürünleri olduğu için kağıt hepimizin çok iyi bildiği bir şeylerdir ; kağıt olmadan , matbaa gelişemez ve insanlar arasındaki iletişim geliştirilemezdi. Kağıdın tarihi, Çinli kağıt imalatçılarının kullandıkları ilk tekniklerden son derece gelişkin makinelere kadar , hep aynı temele dayanan icatlarla doludur kağıdın geçmişi. Hamur halinde getirilen bitki liflerini yayıp kurutarak yaprak biçimine sokmak bunların değişmeyen temelidir.
Bilinen en eski kağıt Çin’de üretilmiştir ve MÖ 200-150 ‘ den kalmadır. Ama Çin’ de kağıdın mucidi sayılan kişi , bir imparatorluk görevlisi olan Kai Lun ‘ dur. Kai Lun MS 105′te bitki liflerinin kırılıp keçeleştirilmesine ilişkin bilgileri bir araya getirdi, bu yöntemi , ince ve düzgün bir yaprak elde edecek şekilde geliştirdi ve iyi bir hamur elde etmeye en uygun bitkilerin listesini çıkardı.
Kağıt üretme yöntemi artık epeyce başarılıydı ; kağıt başlangıçta , bir odun külü eriyiğinin içinde kaynatılan ağaç kabuklarından , esas olarak da dut ağacının kabuklarından hazırlanıyordu; bu birinci işlem , selüloz liflerinin ayrılmasını sağlıyor, lifler daha sonra elle , ardındanda havada döndürülüyordu. Böylece kağıt imalatçısının bir kağıt kalıbına döküp eliyle yaydığı bir hamur elde ediliyordu. Kağıt kalıbı , yaprağın yerinde suyunu damla damla akıtmasını sağlayan bir eleğin (bitki liflerinden veya ince bezlerden yapılmış bir kafes ) gerili olduğu bambu bir çerçeveden oluşuyordu. Verimi artttırmak için çok geçmeden bu kalıbın yerine , yerinden oynatılabilir iki çubukla sağlam bir tahta çerçeveye tutturulmuş, bumba ve ipek tellerden bir elekten oluşan esnek bir kalıp benimsendi. Kalıp ince bir hamur tabakasıyla kaplanması için bir tenekeye daldırılıyordu. Ardından elek ters çevriliyor ve yaprağı çıkarmak için rulo yapılıyordu. Üst üste yığılan yapraklar preslendikten sonra güneşte kurutuluyordu. IV yy’dan itibaren bambu tabletlerin yerini tamamen kağıt aldı ve pek çok bitki lifi ( kenefir , rami , suyosunları , rotang , dut ağacı , bambu , çeltik , buğday ) kullanıldı. Kağıdın ihtiyaçlara göre renklendirildiğide oldu ve III. yy’dan itibaren, kaligrafiye sağlamlık kazandırmak amacıyla mürekkebin kağıda daha iyi tutunmasını sağlamak için hamura nişasta katıldı.