Cevap :
özdemir asaf
Seni bulmakdan önce aramak isterim
Seni sevmekten önce anlamak isterim
Seni bir yaşam boyu bitirmek değil de,
Sana hep hep yeniden başlamak isterim
Seni öylesine düsündüm ki
Öylesine,yasama’dan önce
Senden baska birsey yok sanki
Ama nasil da varsin derim sana
Düsüncelerimce
Seni öylesine buldum ki
Öylesine,kendimden fazla
Yalniz sensin gölgesiz
Ayrilmamacasina,yanimda…
Aklarin arasinda karan,
Karalarin ortasinda akinla
Öylesine istedim ki seni
Senden önce…
Öylesine,herseyin içinde,
Öylesine disinda
Gün,gece
Seni öylesine yasadim ki,
Inan…
Artik nereye baktigim belli degil,
Ne yaptigim belli degil,
Vardigim sonrasizliktan
Ağlayan Çocuklar
Kafesli evlerde ağlar çocuklar,
Odalarda akşam olurken henüz.
O zaman gözümün önünde parlar,
Buruşuk buruşuk, ağlayan bir yüz.
Ne vakit karanlık kaplasa yeri,
Başlar çocukların büyük kederi;
Bakınır, korkuyla dolu gözleri:
Ya artık bir daha olmazsa gündüz?
Gittikçe kesilir derken sedalar,
Gece; bir siyah el gözümü bağlar;
Duyarım, içime sığınmış, ağlar,
Bir ufacık çocuk, bir küçük öksüz...
Kafesli evlerde ağlar çocuklar,
Odalarda akşam olurken henüz.
O zaman gözümün önünde parlar,
Buruşuk buruşuk, ağlayan bir yüz.
Ne vakit karanlık kaplasa yeri,
Başlar çocukların büyük kederi;
Bakınır, korkuyla dolu gözleri:
Ya artık bir daha olmazsa gündüz?
Gittikçe kesilir derken sedalar,
Gece; bir siyah el gözümü bağlar;
Duyarım, içime sığınmış, ağlar,
Bir ufacık çocuk, bir küçük öksüz...