Aba vakti yaba, yaba vakti aba.
Abanın kadri yağmurda bilinir.
Abdal abdalın ne umduğunu, ne bulduğunu ister.
Abdal ata binince bey oldum sanır, şalgam aşa girince yağ oldum sanır. "Süprüntüyü yığmışlar, dağ oldum sanmış! Türk ata binmiş, bey oldum sanmış!.." (Acıpayam-Dodurgalı Fatmana Dağdaş'dan naklen oğlu Said Dağdaş, 1980) atasözünün farklı sürümü... 50-60 sene öncesine kadar köylerde ağalık düzeni varken ağa ve sülalesi dışındaki halka Türk denilmekte imiş. Ağalara atfen söylenmiş olan bu sözde, halk hakir görülmektedir. O dönemi yansıtan bir anlayışın ürünü olarak ortaya çıkmış bir atasözüdür (Fatmana Dağdaş’dan alınan bilgi.).
Abdal düğünden, çocuk oyundan usanmaz.
Abdalın dostluğu köy görününceye kadar.
Abdalın karnı doyunca gözü pabucundadır.
Abdalın yağı çok olursa gah borusuna çalar, gah gerisine.
Abdesti deli gibi, namazı ölü gibi… Hemen abdestli olmaya çalış. Namazı da Allah’dan hakkıyla korkarak kıl! anlamında… (Bala-Yeniyapan köyünden Şakir Kara’dan naklen Said Dağdaş, 29.06.2011).
Acar tazı çullu da belli olur, çulsuz da.
Acele giden ecele gider.
Acele ile menzil alınmaz.
Acele işe şeytan karışır.
Acele yürüyen yolda kalır.
Aceleci sinek süte düşer.
Acemi katır kapı önünde yük indirir.
Acemi nalbant gibi kah nalına vurur,kah mıhına.
Acemi nalbant kürt eşeğinde dener kendini.
Acı acıyı keser, su sancıyı.
Acı patlıcanı kırağı çalmaz.
Acıkan doyman , susayan kanmam sanır.
Acıkan ne olsa yer, acıyan ne olsa söyler.
Acıklı başta akıl olmaz.
