u yüzden iyi geliyor o karanlikta oturmalar. hiç kimse hiçbir eşya yok. sadece ben varim. işte öyle bir ortamda anliyor insan kendini özlediğini. sadece kendini dinlemek istediğini.
kisacasi kendimi böyle ifade ediyorum işte en net şekilde. karanlikta kimseyle muhatap olmadan. kimseye derdimi anlatmak zorunda kalmadan. fikirlerimi ifade etmeye çalişmadan.
işin kötü yaniysa hukuk okuyorum. ve kendimi başkalarina ifade etmek sanirim mesleğim olacak bu durumda.
neyse iyi olur inşallah pek de dert etmeye gerek yok.
