Dünya (Kuzey Kutbu’nun üzerinden bakıldığında) saatin tersi yönünde güneşin çevresinde eliptik bir yörüngeyle dönmektedir.
Yörünge düzlemine, ekliptik (tutulma) düzlemi denir.
Ekliptik sözcüğü, tutulmaların sadece ve sadece Ay'ın bu düzlemi kestiği zamanlarda gerçekleşebiliyor olmasından dolayı türetilmiştir
Dünya saatin ters yönünde kendi ekseni etrafında yaklaşık 23.5 derecelik bir açıyla dönmektedir. Kadim astronomlar fark etmiştir ki Güneş'in hareketleri (tutulma düzlemi üzerinde hangi noktadan baktığınıza bağlı olarak dünyanın hareketleri de olabilir) düzgün değildir.
Bu durum, gezegenlerin eşit sürelerde eşit alanlar taraması olarak açıklanan Kepler’in ikinci kanununun bir sonucudur. Bu demektir ki Dünya, Güneş'e en yakın olduğu noktada yörüngesinde daha hızlı ilerlemektedir.
Dünyanın ekseni Güneş'e doğru açı oluşturduğunda, Pekin’de yaz mevsimidir. Haziran ve Aralık gün dönümlerinde -yaz ve kış gündönümleri olarak da adlandırılırlar- dünyanın ekseninin tutulma düzleminde tam olarak Güneş'e işaret ettiği görülür. Mart ve Eylül ekinokslarında (ilkbahar ve sonbahar ekinoksları olarak da adlandırılırlar) Güneş'ten Dünya'ya doğru olan yarıçap doğrusu, Dünya'nın eksenine dik açı oluşturur.
Bu dört nokta, mevsim belirleyiciler olarak da bilinir. Antik uygarlıklardaki insanlar elbette mevsim belirleyicilerini yukarıdaki tanımlara göre belirlemiyorlardı. Bunu yapmanın kolay bir yolu, Güneş'in doğduğu yerin nasıl değiştiğini sene boyunca izlemekti.
