Cevap :

Edebiyat, duygu ve düşüncelerin söz ya da yazıyla etkili ve güzel bir biçimde anlatılması sanatına denir. Edebiyat, sözcüğü Arapça "edep" sözcüğünden türemiştir. Edebiyat sözcüğü ilk kez Tanzimat döneminde Şinasi tarafından kullanılmıştır. Şinasi’den önce nazım ve nesir türlerindeki eserlere "şiir ve inşa" denilmekteydi.


Edebiyatın Özellikleri:

- Edebî eser okuyanı etkilemelidir.

- Anlatımı güzel düşüncesi sağlam ve özlü olmalıdır.

- Konusu;ait olduğu toplumun ve yazıldığı dönemin özelliklerini yansıtmalıdır.

- Eser zamanın süzgecinden geçtikten sonra toplumca anlaşılıp beğenilmelidir.

- Duygu ve düşünceler belli bir edebî türe uygun olarak anlatılmalıdır.

- Eser estetik ölçüler içinde ,belli bir sanat anlayışıyla yazılmalıdır


Dönemin ürünleri müzik eşliğinde ("kopuz" adı verilen sazla) dile getirilmiştir.

Kullanılan ölçü "hece" ölçüsüdür.

Nazım birimi "dörtlük"tür.

Dönemine göre sade bir dili vardır.

Dizelere genel olarak yarım kafiye (uyak) hâkimdir.

Daha çok tabiat, aşk ve ölüm konuları işlenmiştir.

Bu döneme yönelik elimizdeki en önemli ve eski kaynak Kaşgarlı Mahmut'un "Divan-ı Lügat-it Türk" adlı eseridir.