Umut ve umutsuzluk, beklenti ve beklentisiz oluş, dilemek ya da dilememek. Ne kadarda iç içe geçmiş sarmaşıklar misali. Bir madalyonun bir yüzünde bir duygu, diğerinde başka bir duygu. Nasıl ayrılabiliyor ki bunlar? Ya da ayrılması şart mı? Bilinmezi işte hayatımızn. Bir kendine yetebilir olmanın gücü güç katarken bize, aslında başka taraflardan çalıveriyoruz kendine yetebilmek adına. hayata gururi bir bakış. çokca günahın cezbinde, yasağın elmasında, sevişmekten yorgun beden terinin kekremsi tadında.. geçince ayna karşısına hayatın cenin pozisyonunda, vicdani bir takipteyiz kendimizle başbaşa..ama En çok da zamandan çalıyoruz be dostlar. ömürler, duraklar bir bir geçerken oysa zaman ne kadar da dar. Halbuki ozanın da dediği gibi iki kapılı bir handayız. Gidiyoruz gece gündüz.
