Hz. Muhammed (s.a.v), evinin gereksinimleri olduğu zaman ara sıra çarşıya veya pazara giderdi. Peygamberimiz evinin ihtiyaçlarını karşılamak için bir gün pazardan alış
veriş yapmıştı Elinde aldıkları ile birlikte evine dönüyordu Bunu gören ashaptan bazıları;
”Ey Allah’ın
Resulü, müsaade etseniz de biz taşısak.” dediler Hz.Muhammed yapılan yardım önerisini yapanlara teşekkür
etti. Fakat onlara,
”Herkes kendi yükünü kendisi taşısın.” cevabını verdi.
Elindeki yükü evine kadar kendisi
taşıdı.
Ebû Zer, sahabenin yoksul olanlarından idi.
Ebû Hüreyre’den rivayet edildiğine göre birgün Hz.Muhammed;
“Vallâhi îman etmiş olmaz, vallâhi îman etmiş olmaz, vallâhi îman etmiş olmaz!” buyurdular.
Ashâb-ı kirâm:
“Kim îman etmiş olmaz, yâ Rasûlallâh?” diye sordular.
“Yapacağı fenalıklardan komşusu emniyette olmayan kimse!”
cevâbını verdiler. (Buhârî, Edeb, 29;
Müslim, Îman, 73; Tirmizî, Kıyâmet, 6
Sonuç olarak Hz.Muhammed;
Komşularına ve akrabalarına çok önem verirdi ve onların her türlü sıkıntılı,üzüntülü zamanlarında yanında olmak isterdi.Elinden gelen yardımı yapardı.Elinde olsa veya olmasa da paylaşımcı idi.
