Cevap :
Ali Bin Ebu Talib Hayatı, halifelik dönemi. Şiiler ve şiiliğin doğuşu, Hz. Ali’nin lakabları ve hakkında bilgi.
Ali Bin Ebu Talib (598-661), dördüncü halifedir. Hz. Muhammed’in amcası Ebu Talib’in oğludur. Muhammed’in kızı Fatma ile evlendi. İslamı kabul eden ilk 4 kişiden biridir. Toprakta yatmayı sevdiği için Hz. Muhammed ona toprağın babası anlamına gelen Ebu Turab sanını verdi. Hayber seferinde sancağı taşıdı. Yemen seferini yönetti (631-632). Ömer’in halifeliği sırasında, Hicret’in Hicri takviminin başlangıcı olarak kabul edilmesini sağladı. Osman döneminde çıkan karışıklıklarda, Osman’dan yana çıkarak Onun halifeliğini savundu; Osman öldürülünce halife oldu (24 Haziran 656)
Peygamber’in karısı Ayşe, sahabeden Talha ve Zübeyr Ali’nin halifeliğine karşı çıktılar. (Cemel Vakası) Osman’ın kan davasını güden Muaviye ile Sıffin’deki karşılaşmasında (657) savaşı kazanmak üzereyken, Arm’ın aldatmacası sonucu halifelikten uzaklaştırıldı (Hakem Olayı), Muaviye halife ilan edildi. Bu çözümü kabul etmeyen Haricilerle de (Ali’nin ordusundan ayrılanlar)savaşan Ali Haricileri yok etti(658). Sonra Kufe’ye çekildiğinde öç almak isteyen bir Harici tarafından zehirli bir kılıçla ağır biçimde yaralandı. Üç gün sonrada öldü (24 Ocak 661).
Gömüldüğü yere Necet (Irak’ta) kenti kuruldu. Ali yanlılarına şia (şii) dendi. Şiiler Ali’yi imam ve halife olarak tanımakla kalmadılar,kimileri onun veli olduğunu, kimileri de Tanrı’nın Ali’de tecelli ettiği inancını öne sürdüler.
İslam tarihinde Ali kendilerine cennet vaad edilen on kişiden biridir. Fatma’dan oğulları Hasan’la Hüseyin ve iki kızı olmuştur. Ali savaşlardaki kahramanlığından ötürü Allah’ın Aslanı (Esadullah) adıyla da anılır. Murtaza, Haydar (Arslan), Haydar-ı Kerran (Döne döne saldıran Arslan), Şir-i Yezdan (Allah’ın Aslanı), Şah-ı Merdan (yiğitlerin şahı) edebiyata da konu olan lakablarından birkaçıdır. Şiir ve hutbeleri Nehcü’l-Belaga (Güzel Söz Söylemenin Yolu) adlarıyla toplandı.