Dünya malı dünyada kalır ve bu dünyadan göçüp gittiğimizde arkamızda ya hüzünlü kırık kalpler bırakırız ya da sevindirdiğimiz iyilik yaptığımız kalpler insanlar.
İnsanoğlu hiç ölmeyecekmiş gibi yaşar malı için eşyası için kalp kırar hep ben der kimseyi düşünmeden sanki bu dünya sonsuzmuş gibi sanki bu sürdüğü sefa bitmeyecekmiş gibi kaptırır kendini cahil cahil . Can yakar parası için ezip geçer , malı mülkü için kırmadığı kalp kalmaz , insanların sağlığıyla oynar çünkü dünya malları o kişinin gözünü karartmış çünkü insanoğlu hep daha iyisini ister.
Dünya malı dünyada kalır arkadaş sen ne kadar ölmeyecekmiş gibi sarılsanda bir gün elbet dünyaya sarıldığın gibi sarılacaksın o kefene . Kim ne kadar ölmem deyip geçiştirse de Dünya fani ölüm ani.
