Brezilya'da müzik ilk olarak 1578’de kategorize edilmiş ve tanımlanmaya başlanmış. Burada yaşayan yerli “Tupi” halkının müziği ve dansları keşfedilmiş. Jean de Lery ve Gabriel Soares de Sousa gibi araştırmacılar yerli halkın müziği ve danslarını incelemişler, tanımlamalar yapmaya başlamışlar. Tupi halkı dışında yerli halklardan bazıları; Tamoios ve Tupinambaslar olarak adlandırılıyor.
Kamış ağızlı flütleriyle Kızılderililer, şarkıcı ve kemancılarıyla Portekizliler, ritim çalgılarıyla Afrikalılar, Brezilya’yı bir müzik ülkesi haline getiren nedenler olarak sıralanabilir.
Portekiz'in ülkeyi işgaliyle birlikte yeni-sömürgeci müzik, bu bölgede kendini göstermeye başlamış. İlk olarak romantik aşk şarkıları olarak bilinen “modinha”lar yazılmaya başlanmış.(Domingos Caldos Barbosa).
Bu müziklerin kökeni bilinmiyor. Portekiz kökenli ya da Brezilya kökenli oldukları konusunda fikirler var.
Afrikalıların köle olarak getirilmesiyle, Afrika kökenli ve teatral bir müzik türü olan “lundu” burada etkili olmaya başlamış. Lundu uzun süre Protekiz saraylarında da kullanılmış.
17.yy.’da Bahia’da müzik okulları kurulmuş, kraliyetin gelmesiyle müzikal etkinlikler artmaya başlamış, tüm kiliselerde dini içerikli müzikler çalınmaya başlanmış.
18. yy.’dan itibaren Avrupa'nın etkisiyle klasik müzik alanında yeni besteciler ortaya çıkmış ve çeşitli eserler verilmeye başlanmıştır. İlk Brezilya operası da bu dönemde yazılmış ve icra edilmiştir.
Sonrasında Klasik Batı Müziği'nin geleneksel halk ezgileriyle harmanlanması sonucu "Avangard" diye nitelendirilen yeni bir müzik ortaya çıkmıştır. Heitor Villa Lobos bu akımın öncülerindendir.
Brezilya'da yaşayan yerlilerin geleneksel müziği hakkında elde kaynak, kayıt veya notalar bulunmadığından tam anlamıyla kesin bir bilgi yok; ancak yerli halkın müziği zaman içinde Portekizliler, Avrupalılar ve Afrikalılar’ın müziklerinin etkisiyle kültür ve müzik çeşitliliği içinde yerini almış. Yağmur ormanlarında yaşayan yerliler bu ormanların seslerini taklit niteliği taşıyan bir müzik geliştirmişler; genelde de kamıştan dilli-üflemeli çalgılar kullanmışlardır. Misyonerler Brezilya’ya geldiklerinde Kızılderililer’in vurmalı ve üflemeli çalgılarla yaptığı törensel şarkılar ve danslarla karşılaşmışlar. Bu misyonerler, sonrasında orijinal sözleri, Hıristiyanlığa ait dini sözlerle değiştirmişler ve böylece yerlilerin “tupi” diliyle Hıristiyanlığa ait dini sözler söylenmeye başlanmıştır.
Doğu Amazon bölgesinde en çok bilinen müzik türü “carimbo”. Daha sonra bu müzik türü salsa, merenge gibi Latin Amerika’nın diğer müzik türleri ile iç içe geçmiş ve elektronik alt yapılar eklenmiş. Bunun sonucunda dünyada uzun süre popülerlik kazanmış “Lambada” ortaya çıkmıştır.
1930’lardan itibaren popüler müzik gelişmiş, bu müziklerde kullanılan enstrümanlar ise, cuica, tambourine, tava, flüt, gitar ve piano olmuştur. Popüler müzik alanında bir döneme besteleriyle adını yazmış olan Ary Barroso ve onun bestelerini icra eden aynı zamanda bir Hollywood sanatçısı olan Carmen Miranda bu dönemin ve müziğin bilinenleri arasında sayılabilir.
Portekizce’de ağlamak anlamına gelen “choro” kelimesi bir müzik türüne adını vermiş ve bildiğimiz ağıt formatında bir müzik türü olmuştur. 19. yüzyılda Rio De Janerio kökenli, enstrümantal, doğaçlamaya dayanan bu müzik içinde kimi zaman solo bölümler de yer alıyor. Asıl olarak flüt, gitar ve cavaquinho ile icra edilen bir türdür. Cavaquinho, gitara benzeyen ama daha küçük boyutlarda ve dört telli bir çalgıdır. 1960'lara gelindiğinde bu müzik türünün yavaş yavaş ortadan kaybolmaya başladığı görülür. Ancak 1970’lerden sonra tekrar popüler olmaya başlamış ve günümüze kadar gelmiştir.
Brezilya’daki diğer müzik türlerini şu şekilde özellikleriyle açıklamaya çalışalım:
