Hepimizin hayatında kavurucu bir yaz sıcağının pençelerinden kurtulmak için yemyeşil, bol yapraklı, heybetli bir ağacın gölgesine sığınarak huzur bulduğumuz anlar olmuştur. Peki ya bu devasa ağaç bir günde gökten toprağa düşüp bir günde köklerini mi saldı ya da bir gecede topraktan bitip heybetli bir ağaca mı dönüştü? Hayır bunun mümkün olmadığını biliyorsunuz. Bu ağaç önce minicik bir tohumdu, özel ve titiz bir bakımın ardından filizlendi ve bir fide oldu, yavaş yavaş toprağına; besleneceği sofrasına köklerini saldı, göğün yağmuru yapraklarını yıkadı, sofrasını donattı, günün ışığı ile büyüdü serpildi. iyice gelişti ve yıllar yıllar sonra ilk meyvesini verdi, sıcak günlerde gölgesi sığınak oldu. Eğer bilgeliği, hikmeti, bu ağaca, meyvelerine, gölgesine benzetecek olursak evet büyük düşünceler önce küçük zihinlere, küçük yüreklere ekilmeli! Bu yürek ve zihnin büyük ürünler verebilmesi için bilgiyle, özenle, sevgiyle sulanmalı ve içindeki potansiyel ortaya çıkartılmalı işte o zaman bu küçük görünenler tüm dünyayı yerinden sarsacak büyük düşüncelerle çağımızı aydınlatabilir.
