Biz ilkokuldayken bizim sınıfımızda sınıfımiza yeni gelen Ayça adlı yürüme engelli bir arkadaşımız vardı. Herkes onu ayak bağı olarak düşünüyordu fakat ben Ayça'yı bu şekilde dışlamalarına göz yumamamazdım. O gün okuldan eve geldiğimde bu konu üzerinde düşündüm fakat bir çözüm bulamayınca en iyisi vazgeçeyim dedim ve kitap okumaya başladım kitabımı okuyup bitirdiğim zaman aklıma bir fikir geldi. Herkese aslında Ayça'nın bize bir ayak bağı olmadığını anlatmanın çok güzel bir yolunu bulmuştum onlara bunu empati yoluyla anlatabilirdim aynı kitapta okuduğum hikayedeki gibi. Hemen işe koyuldum. Akşam olup uyku vaktimin geldiği zaman sabah olup okula gitmek için can atıyordum. Sabah hemen üzerimi giyinip kahvaltımı yapınca evden jet hızıyla çıktım. Okulda arkadaşlarımdan kendilerini Ayça'nın yerine koymaları istedim ve sordum sizde bir yürüme engelli olsaydınız ve birisi sizi sizin Ayça'ya söylediklerinizi söyleseydi ve size sizin Ayça'ya davrandığınız gibi davransaydı hoşunuza gider miydi diye sordum herkesin cevabı hayır oldu. Herkes yaptığından çok utanmıştı Ayça'dan özür dilediler ve o günden sonra Ayça'yı ayak bağı olarak görmedi ve onu dışlamadılar.
⇒ UMARIM YARDIMCI OLMUŞUMDUR İYİ DERSLER
