Cevap:
Siyaha çıkardı çocukluğumuz. Ne yana dönsek umut, kime tutunsak vefa... Gözümüz kara olsun sözümüz siyah; özümüz ah olsun vuslatımız siyah. Bir hikâye yazılsın, renksizler aslını bulsun. Ve unutulmasın ki ezelde yapılan kavilleşmenin bir tarafındasınız. Ve öyle bir kalem ki Talha Bora Öge'nin ki dokunacak hiç kimsenin dokunmayı akledemediği yanınıza... Ah çekin derinden derine ve anlayın ki sizi yaşatan nefes değil. Ah ile Umut arasındaki siyah bir zerre. Hissedilen ama tanımlanamayan!
Açıklama: En iyi seçersen çok sevinirim..
