Kartal,Domuz ve Kedi
Kocamış bir meşe ağacının tepesine bir Kartal yuva yapmış.Ağaçın orta yerindeki kovuğu da bir yaban kedisi yerleşmiş.
Dibinde de bir yaban domuzu yaşarmış.
Fakat yaban kedisi bu düzeni bozmuş.
Bir gün Kartala:
“İkimizin de canı tehlikede,”demiş.
“Hele yavrularımızın ki daha çok tehlikede.”
Kartal: “Hayrola,ne var?Ne oluyor?”diye sormuş.
Kedi: “Daha ne olsun?” diye karşılık vermiş. “Yaban domuzu durmadan barındığımız ağacın dibini kazıyor.Niyeti ağacı devirip,yavrularımızı yemek.”
Kedi böyle deyince kartalı bir korkudur almış.Be yapacağını düşünmeye başlamış.Kartalın içine kuşku düşüren kedi,bu kez de doğruca aşağıya,domuzun yanına gitmiş.Kulağına eğilerek fısıltıyla: “Aman dostum dikkatli ol!”demiş. “Sakın dışarı çıkayım deme.Kartalın niyeti çok kötü.Bütün gün senin yuvalarındaydı gözü.Dostum olduğun için sana bunu söylüyorum.Sakın kartalın kulağına gitmesin.”
Böylece domuzu da korkuyu düşüren kedi,bir kenara çekilmiş.Kartal ağaç devrilecek,domuz yavrularını yiyecek diye korkusundan yem aramaya gitmemiş.Domuz da şimdi şimdi Kartal gelip yavrularımı kapacak diye korkudan yerinden ayrılmamış.Günlerce aç,susuz bekleyip durmuşlar.Sonunda kartal da ,domuz da yavruları ile birlikte açlıktan ölmüşler.
Kedi de ortaya attığı fitne sayesinde karnını bir güzel doyurmuş .Hem kartalın,hem domuzun yavrularını bir güzel yemiş.Dünayada belaların en belası,en kötüsü fitnedir.Araya fitne girdi mi nice dostluklar yıkılır,nice felaketler meydana gelir.
Çok uğraştım en iyi seçersen sevinirim.
Umarım yardımcı olabilmişimdir
