Selam !
Hikayesi ;
Zarife ve Ümit birbirlerini çok sevseler de, Zarife'nin ailesinin siyasi görüşleri ile Ümit'in görüşlerinin uyuşmaması onlar için büyük bir engel oluşturmuştur. Zarife'nin babası evlenmelerine karşı çıkmıştır.
Zarife, ailesi ile sevdalısı arasında bir seçim yapmak zorunda kalmış ve ailesinin yanında kalmayı seçmiştir. Ama aralarındaki aşk hiç bir zaman azalmamıştır.
Zarife evde sürekli sessiz şekilde oturmakta ve oya işlemektedir. İşlediği oyalarla da sitemini, aşkını, hüznünü, özlemini ailesi ve çevresindekilere yansıtmaya çalışmıştır.
Ümit'in siyasi olaylar sebebiyle hapishaneye düşmesi ile kavuşmaları artık neredeyse imkansız hale gelmiştir. İşte bu türkü de kavuşamayan bu iki aşığın, birbirlerine duydukları hasret üzerine Zarife'nin hislerini işlediği oyalardan esinlenip yazılmıştır.
Sözleri
Çemberimde gül oya,
Gülmedim doya doya.
Dertlere karıyorum, günleri saya saya
Al beni kıyamam seni.
Pembe gül idim soldum,
Ak güle ibret oldum.
Karşı karşı dururken, yüzüne hasret kaldım
Al beni kıyamam seni.
Avlu dibi beklerim,
Vay benim emeklerim
Dümbeleği çala çala, yoruldu bileklerim
Al beni kıyamam seni.
