Bu metinde vurgulanmak istenen nedir acil : Bir zamanlar, çok güçlu bir oduncu bir kereste tüccarından iş istemiş ve işe alın- miş. İşin hem ücreti hem de çalışma koşulları çok iyiymiş. Bu nedenle oduncu, işi layığıyla yapmak için elinden geleni yapmaya karar vermiş. Patronu ona bir balta vermiş ve çalışacağı bölgeyi göstermiş. Oduncu büyük bir gayretle ilk gün tam on sekiz ağaç keserek patronuna getirmiş. "Tebrikler!" demiş patronu. Çalişmaya böyle devam et, diye sözlerini sürdürmüş. Patronun bu söylediklerinden sonra daha da motive olan oduncu, ertesi gün daha gayretle çalışmış. Ancak sa- dece on beş ağaç kesip getirebilmiş. Bu durumdan biraz mahcup olmuş. Üçüncü gün bunu telafi edeyim diye çok daha fazla çalışmış ama sadece on ağaç kesip getirebilmiş. Her geçen gün kesip getirdiği ağaç sayısı daha da azalmaya başlamış. "Gücümde azalma oluyor." diye düşün- müş oduncu ve patronuna giderek ondan özür dilemiş. Çok çalıştığını ama kestiği ağaç sayısının giderek azaldığını söylemiş. Bunun nedenini de tam olarak çözemediğini ifade etmiş. Patronu, "Baltanı en son ne zaman biledin?" diye sormuş, "Bilemek mi?" diye cevap vermiş oduncu. "Odun kesmekle o kadar çok meşgulum ki baltayı bilemek hiç aklıma gelmedi." demiş. Patronu ona şöyle cevap vermiş: "Başını yaptığın işten kaldırmadan sürekli çalışmak yerine arada bir durup bu iş için gerekli olan baltayı bilemeli, kendi eksiklerinin farkına vararak gerektiğinde yöntem değiştirmelisin."
