Bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde kalbur saman içinde yaz ayında küçük bir kasabada küçük bir aile yaşarmış. Bu ailenin çok parası yokmuş o yüzden baba her zaman çalışırmış. Anne de küçük kızına evlerinde bakarmış. Kız odasını hiç toplamazmış anneside ‘Kızım hadi birazcık odanı topla.’ dermiş. Kızı ise hep hayır dermiş. Bütün İşler hep annesine kalırmış. Bir gün annesi çok çalışmaktan hasta olmuş ve kızı şöyle demiş. ‘Anneciğim çok özür dilerim hatamın farkındayım artık her zaman odamı toplayacağım.’ demiş. Ve hiçbir zaman kız annesinin sözünden çıkmamış.

Bu Metnin Olayı Nedir?? Acill Salıya Kadar