Bir varmış bir yokmuş.Bir çocuk varmış.Bu çocuğun adı Tuğba'ymış.Tuğba,her gece yatmadan önce kitap okur, öyle yatarmış.Bir gün Tuğba,yatarken kitap okumadan yatmış.Ay o sırada:
-Tuğba, Tuğba...
-Efendim,demiş uykulu bir sesle.
-Kitabini okumadın.
-Aaa,unutmuşum!
-İstersen ben sana okuyayım.
-Olurr!
Ay,kitabı okumuş.Yıldız da dinlemiş.Sabah uyandığında Ay ve yıldız yerine Güneş ve bulut varmış.
Güneş:
-Günaydın,Tuğba!
-Günaydın!
Hep bu şekilde devam etmiş.Ay kitap okumuş, yıldız dinlemiş.Sabah olunca Güneş onu uyandırırmış.