Okul zamanının bitmesine çok az vardı. Anıl yaz tatilini iple çekiyordu. Bu sene bir hayli yorulmuş kafasını dağıtmak istiyordu. Raflarını düzenlerken bir kağıt parçası çıktı karşına. Evet, bu eski bir üstün başarı belgesiydi. Sanırım Anıl'ın annesi odayı toplayıp düzenlerken o belgeyi orada unutmuş. Bir an eskilere giden Anıl, derin bir hayale dalmıştı. Kimse için bir önemi yoktu belki de o basit kağıt parçasının ama Anıl'ın kafasında kendi geçmişi kısa bir film şeridi gibi geçti.
O günden sonra eski arkadaşlarını özlediğini farkeden Anıl, arkadaşlarıyla bir buluşma ayarlamak istedi. Görüştüğü veya görüşmeye üşendiği arkadaşlarının önce halini hatrını sorup ondan sonra buluşma planının onlar için uygun olup olmadığını öğrenmeye çalıştı. Kimisinden olumsuz sonuç alsa da olumlu sonuçlar da alınmıştı. Yıllardır görmediği arkadaşlarını uzun zaman sonra ilk defa görecekti belki de Anıl kanlı canlı. Buluşma zamanı daha gelmeden o heyecanla erken giden Anıl birkaç arkadaşını görmüştü buluşmaya gelecek olanlardan. Kendisinin hala bu kadar değere sahip olduğunu hatırlamak Anıl'ı mutlu etmişti. İlk gelenlerle güzel koyu bir sohbete daldı Anıl. Şu an ne yaptıklarını, gelecek planlarını ve eski yaramazlıklardı konular. Hani o klasik konulardı evet.
Yeni gelenlerle beraber buluşma daha bir güzelleşmişti. Herkesle yenilen o güzel yemek ve edilen o güzel sohbet bir hayli özlenmişti. Uzun zaman sonra bir araya gelen ekip yıllar sonra aynı sıcakkanlılıklarıyla duruyorlardı. O gün Anıl için hem hüzünlü hem özlemli hem de mutlu geçmişti. Belli ki buluşmaya gelen herkesin buna ihtiyacı vardı...
Alıntı Yoktur.
İyi Ödevler.