Cevap:
Fahr-i Kâinât Efendimiz, büyük bir iştiyak ve mes’ûliyet şuuru ile tebliğ vazifesine başladı. Kendisine az sayıda insan îmân etmişti. Akrabalarından ve kavminden birçoğu O’na şiddetle karşı çıkıyordu.
Peygamberimiz’e yapılan eziyetler, işkenceler, haksızlıklar ve hakaretler; O’nu asla tebliğ vazifesinden geri bırakmadı.
Öyle ki;
Müşrikler, amcası Ebû Tâlib vasıtasıyla Fahr-i Kâinat -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz’e haber göndererek dâvâsından vazgeçmesini istediler.
Bunun üzerine Peygamber Efendimiz amcasına, bu husustaki azim ve gayretini ortaya koyan şu muhteşem cevabı verdi:
“–Amca! Vallâhi; Allâh’ın dînini tebliğden vazgeçmem için, güneşi sağ elime, ayı da sol elime koyacak olsalar, ben yine de bu dâvâdan vazgeçmem! Ya yüce Allah, onu bütün cihâna yayar, vazifem tamam olur yahut da bu yolda ölür giderim!”
kolay golson başarılar❤
