Cevap :
Açıklama:
Kınanın Tarihçesi
İsmini bitkisinden alan kına, uzun yıllar önce çöl insanları tarafından serinlemek için kullanılıyordu.
İsmini bitkisinden alan kına, uzun yıllar önce çöl insanları tarafından serinlemek için kullanılıyordu. Türk Kadının zerafetini anlatan kınanın tarihçesi, kullanım alanı, çeşitleri ve düğün gecelerine ismini veren Kahramanmaraş’ta yaygın olan kına gecelerindeki yerini sayfalarımıza taşıyoruz.
Kına ismini bitkisinden almaktadır. Kınanın ilk olarak, süsleme amacından önce çöl insanları tarafından serinlemek için kullanılmaktaydı. Çöl insanları bu bitki yaprağını ezerek çamurla karıştırdılar ve elde ettikleri karşıma ayaklarını ve ellerini batırdılar Bu şekilde cilt üzerinde koruyucu bir tabaka oluşturan çöl sıcaklığı Ancak ellerin her tarafına yapılması yerine sadece avuç içinin (ortasının özellikle) yapılması ve bununda kişiye bir serinlik duygusu vermesi sayesinde, daha farklı bir amaçla da kullanılmaya başlanmıştır. Avuç içinde bir kırmızı nokta şeklinde yapmayı keşfeden kadınlar, bu merkez etrafında da küçük noktalar koyarak estetik bir görüntü yakaladılar. Kına sayesinde yakalanan bu zarafetinin bir estetik araç olarak da kullanılmasına yol açtı. Hindistan'da gümüş veya fildişinden yapılmış ince bir alet, Fas'ta sürme için kullanılan bir tahta uygulamaları için malzeme oldu. Ve bu günde çöl köylerinde kullanılan stil budur. Ancak Hint konisinin bu kadar popüler olması ise sadece son yılda olan bir şeydir.
YANLIŞ MALZEMELERDEN KAÇININ!
Kınanın popülaritesini açıklayan Kapalıçarşı esnaflarından Ömer Büyüktanır şunları söyledi: “Özellikle kınanın son on yılda kazandığı popülerlik sayesinde, sanatçılarının çoğalmasına ve ilgili uygulamaların klasik kullanılış biçiminin dışında denemelere yol açtı. Kadın vücudunun özellikle bir bütün olarak uygulamaları için kullanılması bu denemelerin bir sonucu oldu. Elbette bu ile ilgili daha yeni tekniklerin de kullanılmasının da bir sonucuydu. Çeşitli ülkelerdeki sanatçıları farklı malzemeler eşliğinde kullanarak estetik açıdan son derece başarılı çalışmalar yaptılar. Bu başarılı çalışmalar aynı zamanda, dövme sanatına soğuk bakan ve vücut için zararlı olmayan ve bilakis faydalı da olabilecek ama aynı zamanda süsleme açısından da en az dövme kadar vurgulayıcı bir alternatif arayan insanlar için iyi bir örnek oldu. Kınanın dövme sanatının aksine uygulamalarındaki basitlik ve malzemelerindeki ekonomiklik de kınanın popülaritesini arttıran nedenlerden biri oldu. Ancak başarılı bir uygulaması için, kınanın doğru tanınması gerekmektedir. Kına kullanımında yanlış malzemelerden kaçınmak gerekir.”
KAHRAMANMARAŞ KINAYI UNUTUYOR!
Kahramanmaraş’ta gelenek haline gelen kına geceleri kına satışlarında bir farklılık yaratmıyor! Son yıllarda Kahramanmaraşlıların geleneklerden uzaklaştıklarını ifade eden Ömer Büyüktanır konuşmasına şöyle devam etti: “ Almancı sezonu dediğimiz sezon başladı. Onların da memlekete dönüşleri ile düğünlerimiz başladı. Kına satıyoruz ama eskisi kadar değil tabi. Çünkü insanlar artık geleneklerde uzaklaştı. Kaliteli kınayı anlayan kesim çok azaldı. Kınanın kalitesini eski Maraş Kadınları anlar. Sattığımız kınalarda katkı maddesi bulunmuyor ve gayet sağlıklı. Ayrıca elma sirkesi ve kına karıştırılarak vücuttaki mantar vs. oluşan yerlere uygularsak sağlığımıza kavuşabiliriz.” Dedi.
KINA ÇEŞİTLERİ…
Taş Kınası: Özellikle Ortadoğu ülkelerinde kullanılan ve siyah bir taşın öğütülmesinden elde edilen ( taşı) ile aynı özelliklere sahip değildir. Her ne kadar olarak da bilinse de. Ve cilde olan etkisi açısından da gerçek gibi bir faydası da yoktur. Bu bakımdan ülkemizde taş olarak da bilinen bu kınanın gerçek ile bir alakası yoktur.
Renkli: Kına, asla mavi, sarı, yeşil, mor veya siyah değildir. Eğer bir cilde bu tür çeşitlilikte renklerden oluşan süslemeler varsa o değildir. Ciltteki bu farklı renkler boyadan illeri gelir. Böyle bir durumda kullanılan boyanın niteliği önemlidir. Kullanılanın içinde boya maddesinin varolup olmağının en önemli belirtisi ise en kaba biçimde kokusundan anlaşılabilmektedir.
Ceviz ve Kına: Birçok halkta hazırlanırken karşımın içine ceviz kabuğunun tozu veya kaynatılmış ceviz kabuğunun suyu karıştırılır. Bundaki amacın daha yoğun ve koyu bir renk tonu vermesi içindir. Ancak pek çok insan cildinin de cevize karşı alerjik reaksiyonlar gösterdiği de bilinmektedir. O yüzden ceviz kullanılırken dikkat edilmelidir.
Limon ve Kına: Limon kabuğu veya suyu karartabilir. Ancak ciltte de kaşıntıya da sebep olabilir.
Siyah Kına: Siyah veya Hint sı olarak da olarak da bilinen ve çoğunlukla aktarlarda rahatça bulunanların hiçbiri gerçek değildir. Ana olarak boya katkılı maddelerdir.
Petrol, Parafin gibi akışkanlar ve Kına: Bazı ülkelerde ve özellikle Arap yarımadası, başta olmak üzere kınayı daha da karartmak için petrol, parafin veya temizlik maddeleri olarak da kullanılan sıvı deterjanlar da kullanılmaktadır. Bu son derece tehlikeli bir yöntemdir. İthal edilen pek çok bu kimyevi maddeleri barındırabilmektedir. Kına kullanıcısının özellikle paket hazır kullanıyorsa içindeki katkı maddelerinin ne olduğundan emin olması gerekir.
Kâfur ve Kına: Genelde Hint ustaları tarafından kullanılan kafuru daha da karartmak için kullanılır. Ancak kafur özelliğinden kaynaklı olarak, sarhoş edici, mide bulandırıcı, baş döndürücü ve daha ağır rahatsızlıklara da neden olabildiğinden, hem uygulayan hem de cildine yaptıran için oldukça zahmetlidir. Kafur kullanmak bu anlamda pek tavsiye edilmez ve uygulayıcılarının da çok bilinçli olması gerekir.
Uygulamanın standart bir yapılış biçimi olduğunu söylemek mümkün değildir. Çünkü en başta halktan halka hatta kişiden kişiye göre bile cilt yapısı, vücut ısısı ve kişinin stresli olup olmamasının istenilen sonucu vermesinde etkilidir. Kınayı uygulayan kişi için en iyi yöntemi yine deneme yanılma yoluyla kendisi yine bulacaktır. Ve bu yüzden en iyi tarifi deneydir.
Kına (Lawsonia inermis), kınagiller (Lythraceae) familyasından bir çiçekli bitki. Bu bitkinin yapraklarının kurutulup öğütülmesiyle hazırlanan boyayıcı maddeye ve bu madde kullanılarak vücut üzerinde oluşturulan geçici şekillere de kına denir. Antik çağdan beri cilt, saç ve tırnakları, ayrıca ipek, yün ve deriyi boyamak için kullanılmaktadır.
Kına

Bilimsel sınıflandırmaÂlem:Plantae
Bölüm:Magnoliophyta
(Kapalı tohumlular)
Sınıf:Magnoliopsida
(İki çenekliler)
Takım:Myrtales
Familya:Lythraceae
Kına, uzun bir çalı veya kısa bir ağaç olarak tasvir edilir. Boyu 1,8 ile 7,6 metre arasında değişir. Tüysüz ve çok dallıdır. Yaprakları eliptiktir ve ortalama boyutları 1,5 – 5 cm x 0,5 – 2 cm'dir. Kına meyveleri 4–8 mm çapında, küçük ve kahverengi kapsüllerdir.
Kına bitkisinin doğal yetişme alanları kuzey Afrika, batı ve güneybatı Asya ve kuzey Avustralasya'da yarı kurak iklim ve tropikal bölgelerdir. 35 - 45 °C arasında yetiştirildiğinde maksimum boya ulaşır.
Boyadığı dokuya kızıl renk veren kına tozu ticarette başlıca esmer ve yeşil kına olmak üzere iki tipte bulunur. Yeşil kına saf kına değildir.
BAŞARILAR
Cevap:
antik Mısır'da mumyalilarin tırnaklarıve sargilarin kına ile boyanması ise tarihte bilinen en eski kullanımıdır . ayrıca kınanın özellikle kadınlar arasında çok uzun dönemlerden belli kullanılan yaygın bir süslenme aracı olduğu Kuzey Afrika ve Orta Doğudaki ritüeller de sıkça kullanıldığı biliniyo
