Mustafa Kemal'in ilk cumhurbaşkanı
seçildiği zamanlardı. Bir sabah Çan-
kaya'da arkadaşlarıyla gezmeye çık-
mıştı. Gazi, yanına sokulan bir çocuğu
yakaladı. Gülümseyerek sordu:
- Adın ne senin bakayım?
-Cemil...
-Mektebe gidiyor musun?
- Evet.
- E... Ne okuyorsun mektepte?
- Her bir şey okuyoruz.
- Peki, ben kimim Cemil?
Çocuk zeki bakışlarını Atatürk'ün üzerinde gezdirdi:
Sen Gazi Paşa'sın.
Atatürk gülümsedi:
- Olmadı. Cemil ben Gazi Paşa değilim. Beni benzettin sen.
- Yok, benzetmedim iyi biliyorum, sen Gazi Paşa'sın.
- Nereden biliyorsun?
Çocuk kendinden emin bir tavırla:
- Çünkü sana hiç kimse benzemez, dedi.
Atatürk'ün gözleri bulutlandı. Büyüdüğü zaman ne olaca-
ğını konuştular sonrasında.
Sonra Atatürk, çocuğun yanından ayrılıp yoluna devam
ederken yanındakilere döndü:
- Milletin bağrında temiz bir nesil yetişiyor. Bu eseri on-
lara bırakacağım ve gözüm arkamda kalmayacak, dedi.