Cevap:
Açıklama:
Ben ve köpeğim küçük bir evde yaşıyoruz. Ben 25 yaşında görme engeli bir bireyim. Yanlız başıma olduğum için herkes çok zorluk çektiğimi düşünüyordu. Aslında doğru düşünüyorlar ilk başlarda zorluk yaşıyordum daha sonra bir yardımcı tuttum kendime ama o da benim paramı çaldı. Aynı dili konuşmamıza rağmen bir insandan darbe almıştım. Daha sonra haberlerde duyduğum bir haberden sonra köpek almaya karar verdim. Köpeklerin insanlara çok yardımının dokunduğunu söylüyorlardı. Bende almak istedim ve bir barınağa gidip köpek aldım. Daha sonra adını maviş koydum. Ve beraber yaşamaya başladık. Haberlerde duyduğum çok doğruydu köpekler insanlara yardımcı oluyorlardı. Maviş te bana dışarıya çıkarken yardımcı oluyordu. Mesela trafik ışıklarına geldiğimde kırmızı ışık yandığında duruyordu ve bende onun sayesinde duruyordum. Ve böylece bir kaza yaşanmıyordu. Ve ben maviş sayesinde anladım ki aynı dili konuşmak yetmiyormuş aynı duyguları paylaşmak bir insana yetiyormuş aslında. Ben mavişle yaşadığım boyunca hep aynı duyguları yaşadık. Ve bana çok yardımcı oldu.
