Cevap :

Açıklama:

Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde, iki tane ayı varmış. Ayılardan biri boz ayı diğeri ise kutup ayısıymış. Boz ayı, ormanın en güçlüsü, kutup ayısı ise buzulların en güçlüsüymüş.Günlerden bir gün boz ayı Kuzey denizine doğru inmeye başlamış. Kutup ayısı ise güneye, kıyıya doğru gitmiş. İki ayı denizin tam kıyısında karşılaşmışlar. Ayılar karşılaştıklarında çok şaşırmışlar. Çünkü birisi kahverengi diğeri beyazmış. Kutup ayısı boz ayıyı görünce “Sen de kimsin? Kahverengi ayı mı olur?” diye sormuş. Boz ayı da aynı şekilde “Asıl sen kimsin? Beyaz renkte ayı daha önce hiç görmemiştim” demiş. Boz ayı “Benim topraklarımda ne işin var? Hemen burdan uzaklaş” demiş. Kutup ayısı ise “Nereden senin oluyor burası? Senin yerin ormanlar, hemen burayı terk et” demiş. İki ayıda ayağa kalkıp tartışmaya başlamış. İkisi de birbirlerinin oldukları yeri terk etmesini istemiş. Bu tartışma uzunca sürmüş. Sonra iki ayıda tartışmaktan yorulmuş ve oturmuşlar. Boz ayı “Sen beyaz ve güçlü bir ayısın. Bende kahverengi ve çevik bir ayıyım. Ne kadar konuşursak konuşalım, tartışırsak tartışalım, bir sonuç alamayacağız. Zaten ikimiz kardeş sayılırız” demiş. Bunun üzerine Kutup ayısı “Haklısın. Biz kardeşiz. Boşuna tartışıyoruz. Topraklarımız ve denizlerimiz sonsuz. İkimiz içinde oldukça geniş alanlar var” demiş. Boz ayı “Evet, benim ormanlarım yeterince büyük. Senin buzullarında yaşamama gerek yok. Kutup ayısı, Boz ayıya hak verdi “Benim de senin ormanlarında yaşamama gerek yok. Buzullarım yeterince büyük” demiş.İki ayı yaşacakları yer konusunda anlaşmışlar, sarılmışlar ve vedalaşmışlar. Orman ayısı ormanına, Kutup ayısı da buzullarına geri dönmüş. O günden itibaren, ormanın sahibi ormanda, denizin sahibi denizde yaşıyor. Ve kimse birbirine karışmıyor.

iYİ DERSLER

[tex]selam[/tex]

İki Sevimli Ayı

İkisi de birbirinden sevimli iki ayı varmış. Bunlar çok iyi arkadaşlarmış. Birinin başına bişey gelse diğeri mutlaka yardıma koşarmış. İkisinin de aileleri farklı olmalarına rağmen o kadar iyi anlaşırlarmış ki sanki kardeş gibi..

Bir gün bu sevimli ayılardan birisi biraz gezmek için ormana doğru yola koyulmuş. Fakat orman kapalıymış koskocaman tabela varmış. Çok rüzgar olduğu için ağaçların devrilme tehlikesi varmış. Ama bu ayının çok canı sıkılınca girsem nolucakki sanki diyip giresi tutmuş..

Diğeri öğrense çok kızacakmış ama aklınca eğlence arıyormuş kendine. Hemen ormana girmiş ve yürümeye başlamış fakat tam ağaçların arasından geçerken bir ağaç üstüne devrilmiş çok canı acımış. Kalkamamış onu birisi kurtarması gerekiyormuş ki ancak o zaman kalkabilirmiş. İçinden geçirdiği cümle ise benim kardeşim beni kurtarır olmuş. Ne kadar kızacağını bilse de asla bırakmazmış onu. Diğer ayı da onun yanına gidiyormuş fakat eve gitti de onu göremeyince anne ayıya sormuş nerde diye oda biraz dolaşmaya çıktı diyince ayının aklı biraz karışmış. Normalde hep birlikte gezerlermiş. Şüphelenmiş ve yürümeye başlamış. Tam ormanın oradan geçerken bir ses duymuş ve diğer ayının sesiymiş. Anlamış ki birşeyler olduğunu.. Her ne kadar tehlikeli olsa da tabiki girmiş bu ormana, belkide onun da üstüne ağaç düşecekti ama kardeşi oradaydı ve onu asla bırakamazdı. Biraz gittikten sonra yerde yatan kardeşini görmüş ve ağacı görmüş. Hemen koşup ağacı bir güç ile kaldırmış. Ve ayıyı kurtarmış. Çok pişmanmış bildiği halde girdiği için ve özür dilemiş. Barışmışlar. Daha sonra  birbirlerine söz vermişler birdaha asla tek gezmeyeceklerine dair.. O günden sonra o ayı hiç diğerinden gizli gezmeye çıkmamış.

#Sunset