Cevap :
Cevap:
İbrahim bin Edhem (Arapça: إبراهيم بن أدهم) (M. 718-782 / H. 100-165)[1], zahid, sufi muhaddis.
Horasan' ın Belh şehrinde doğdu. Ailesi Arap kabilelerinden Benî İcl’e veya Temîm’e mensup olan İbrahim, varlıklı ailesiyle genç yaşına kadar Horasan'da bulundu. Horasan’dan ayrılan İbrahim bin Edhem; Şam, Irak, Hicaz ve Anadolu' ya seyahatler yaptı. Mekke’de bulunduğu sırada babasının vefat ettiğini haber alınca ülkesine giderek babasının vasiyeti üzerine, malını gerekli yerlere dağıttıktan sonra kendi payını da diğer vârislere bırakıp tekrar Mekke’ye dönmüştür. İbrahim bin Edhem, Bizanslılar’a karşı yapılan bir deniz seferi sırasında ismi günümüzde bilinemeyen adada öldü.
Değişiminin hikâyesi Sufi menkıbelerin en meşhurlarından biridir. Tahtını bırakıp zühtü ve derviş olmayı seçen prensin hikâyesi, Gotama Buda'ninkine benzer.[2] Ebu Nuaym'e göre, İbrahim bin Edhem tasavvufta hareketsizliği ve rabıta'yı vurgulamıştır.[kaynak belirtilmeli] Mevlânâ Celaleddin Rumi Mesnevi'sinde geniş bir şekilde menkıbesini anlatmıştır. İbrahim bin Edhem'in en meşhur talebelerinden biri Şakik-i Belhî'dir (ö. M. 810).
Türkmenistan'ın Daşoğuz vilayetinde İbrahim bin Edhem adıyla adlandırılmış mezar kutsal mekanların biridir. Marmariste Fenerci Dede adıyla mezar yeri bulunuyor.[3]
Açıklama: