Cevap :
Gölge kasabaya bakan en yüksek binanın tepesinde duruyordu. Altındaki insanlar için derin bir hayal kırıklığı ve kızgınlıkla içini çekti.
“Bu sefer seni affetmeyeceğim” dedi Gölge, dünyadaki insanlara. Bu sefer ücrete gitmişlerdi.
Maria'yı öldürdükten sonra onlara sekant bir şans vermeye hazırdı. Ama şimdi Amy'yi ondan aldıklarına göre onları affetmeyecekti.
Gölge öfkesini bir maske gibi savaşarak hırladı, derinlerde bir yerde ölüyordu. O olmadan nasıl yaşayabilirdi? O onun dünyasıydı, onun her şeyiydi. Onu karanlıktan kurtaran oydu ve kalbini yeniden uyandıran oydu.
Yavaşça küçük bir gözyaşı çekini aşağı kaydırdı. "Amy... Bunu bana neden yapmak zorundaydın" dedi Gölge artık acıya dayanamayarak "Neden beni böyle bırakmak zorunda kaldın?"
Amy'nin yumuşak yağmura karıştığını kontrol eden meme uçları. Aniden bir burun sesi duyunca başı döndü. İşte oradaydı, koruyucusu Shadow. Amy, onun vücudundaki yaraları görünce nefesi kesildi, hepsi onu korumaya başladı.
"Ş... Gölge" Amy gergince kekeledi, iyi olduğunu umarak.
Gölge kılıcını kınına geri sokarak sırıttı. "Endişelenme Amy, seni her zaman koruyacağım"
Gözyaşları bir santim daha aşağı kayıyordu ama sevinç gözyaşları. Ayağa kalktı ve kollarını bekleyen gölgelere koştu. Gölge hızla kollarını bir solucan gibi onun etrafına sardı ve şefkatli bir kucaklama "Korkma Amy... Sana zarar vermelerine asla izin vermeyeceğim."
Amy gözlerini kapattı ve başını onun solucan göğsüne yasladı. Göğsü güçlüydü ve beyaz kürk parçası ona çok yumuşak ve sakinleştirici geliyordu. Bu uzun çileden sonra buna gerçekten ihtiyacı vardı.
Aslında bu devrilmeyi düşündü, artık kimin dost kimin düşman olduğunu hemen hemen hiç söyleyemedi. Tüm destekçileri onu terk etmiş ve müttefikleri onu reddetmiş gibi görünüyordu. Ama tüm bu karmaşayı düşündü Gölge, sadık şövalyesi her zaman buradaydı. Düşman suikastçılar onu öldürmeye geldiğinde bile, kendi hayatından asla korkmadı çünkü gölgenin onu gözetlemek için orada olduğunu biliyordu.
Hayatında hiç olmadığı kadar güvende hissetti "Teşekkürler gölge. Beni her zaman koruyacağını biliyorum." dedi ve gözlerinin içine baktı.
Gölge, bir sonraki eylemlerinin kanun ajanları olacağını bilerek ona baktı ama şimdiye kadar bu konuda endişelenmesi için iki derin beladaydı. Yaklaştı ve güzel genç prensesin dudaklarını derinden öptü ve öpüştüğünü hissettiğinde şaşırdı.
Amy karanlıkta tek başına dururken adrenalinle yarıştı. Derin bir nefes aldı "Kendine dikkat et kızım... Bu çılgınca" dedi Amy ve ajanları duvara yasladı.
Ancak, bir şey daha hızlı pancar atmaya başlarsa, kalbi yarışmayı bırakmayacaktı. İşte bu… çıldırdı, o sadece çıldırıyordu. Başka ne açıklaması vardı ki onu kafasından çıkaramıyordu.
Amy başını yasladı ajanlar duvara yaslanmış ajanlar “Gölge bana ne yaptın”
Gözlerini kapatarak hafifçe öksürmeye başladı. Zihni gölge düşünceleriyle yarıştı. Sanki onu odada hissedebiliyor gibiydi. Kolları onun etrafında, elleri belinde onu hissedin.
Daha ağır bir şekilde nefes almaya başladı ve ajanlara daha sert baskı yaptı “Sh-Shadow” diye inledi. Orada olmayabilirdi ama hissedebiliyordu. Dudakları onun boynuna değdi, onu öptü, ısırdı, ondan hoşlandı. Onu deli ediyordu.
Amy'nin gözleri kocaman oldu. "Kes şunu" Kendi kendine bağırdı ve neredeyse duvardan atladı.
Kalbi daha da hızlı atıyordu, kanı yanıyormuş gibi hissediyordu. "Gölge çok kötüsün... benim için çok kötü" dedi kollarını kendine sararak ve pencereden dışarı baktı. Derin bir nefes aldı "Ama... umurumda değil... Seni daha fazla tanımak istiyorum... Tutkunu bilmek istiyorum." Dedi ve yatağına geri düştü "Senden daha fazlasını istiyorum"
Gölge şimdi Amy'den birkaç metre uzakta duruyordu. Onun gözlerindeki o bakışı ya da çekinden süzülen yaşları görmeyi beklemeden onunla yüzleşmedi. "Amy... Soldaki tek seçenek bu... Görmüyor musun?"
"Ama Gölge... başka bir yolu olmalı." Amy ona bir adım daha yaklaşarak söyledi.
"NO AMY" Shadow bağırdı Amy'yi durdurarak. "İki latte. Seni tehlikeye atamam… Sana şimdiden iki kez zarar verdim”
"Ama Gölge" dedi elini omzuna koyarak.
Gölge daha sonra Amy'nin elini tutup omzundan uzaklaştırdığına bakmak için döndü. "Makul ol Amy" dedi gölge öfkeyle ama daha çok kendine. Onun bulutlu gözlerine baktı ama bakmak zorunda kaldı. "Benim yüzümden körsün. Bir daha asla göremeyeceksin ve hepsi benim suçum. Daha kötü bir şey olmadan gitmeliyim." dedi Gölge ve ondan uzaklaştı.
Gölge, Amy'den uzaklaşmaya ve kurtulmaya başladı ve Amy'nin takılıp düştüğü gerçeği olmasaydı, bunu iyi yapardı. Gölge nefesi kesildi ve ona yardım etmeye çalışarak çabucak ona döndü.
Amy, ajanlarını göğsünde tutarak Gölge'yi çabucak kavradı. "Gölge lütfen beni bırakma. Sensiz hayatta kalamayacağımı bilmiyor musun?" Gölge, kollarında ağlayan kıza anlayışla baktı ve pişmandı.
"Benimle olduğun için incinmedim, yanımda olmadığın için. Sen beni terk ettiğinde her şey alt üst oldu. Lütfen gölge. Seni torbalıyorum, lütfen benimle kal” Amy, Gölge'ye, göremesen bile yüzüne bakarak yalvardı “Seni seviyorum Gölge… Lütfen benimle kal”
Gölge içini çekti ve kafasına nazik bir öpücük kondurdu "Tamam... Bir daha senden uzaklaşmayacağım"
umarım düzgün çevirebilmişimdir
kolay gelsin
Gölge kasabaya bakan en yüksek binanın tepesinde duruyordu. Altındaki insanlar için derin bir hayal kırıklığı ve kızgınlıkla içini çekti.
“Bu sefer seni affetmeyeceğim” dedi Gölge, dünyadaki insanlara. Bu sefer ücrete gitmişlerdi.
Maria'yı öldürdükten sonra onlara sekant bir şans vermeye hazırdı. Ama şimdi Amy'yi ondan aldıklarına göre onları affetmeyecekti.
Gölge öfkesini bir maske gibi savaşarak hırladı, derinlerde bir yerde ölüyordu. O olmadan nasıl yaşayabilirdi? O onun dünyasıydı, onun her şeyiydi. Onu karanlıktan kurtaran oydu ve kalbini yeniden uyandıran oydu.
Yavaşça küçük bir gözyaşı çekini aşağı kaydırdı. "Amy... Bunu bana neden yapmak zorundaydın" dedi Gölge artık acıya dayanamayarak "Neden beni böyle bırakmak zorunda kaldın?"
Amy'nin yumuşak yağmura karıştığını kontrol eden meme uçları. Aniden bir burun sesi duyunca başı döndü. İşte oradaydı, koruyucusu Shadow. Amy, onun vücudundaki yaraları görünce nefesi kesildi, hepsi onu korumaya başladı.
"Ş... Gölge" Amy gergince kekeledi, iyi olduğunu umarak.
Gölge kılıcını kınına geri sokarak sırıttı. "Endişelenme Amy, seni her zaman koruyacağım"
Gözyaşları bir santim daha aşağı kayıyordu ama sevinç gözyaşları. Ayağa kalktı ve kollarını bekleyen gölgelere koştu. Gölge hızla kollarını bir solucan gibi onun etrafına sardı ve şefkatli bir kucaklama "Korkma Amy... Sana zarar vermelerine asla izin vermeyeceğim."
Amy gözlerini kapattı ve başını onun solucan göğsüne yasladı. Göğsü güçlüydü ve beyaz kürk parçası ona çok yumuşak ve sakinleştirici geliyordu. Bu uzun çileden sonra buna gerçekten ihtiyacı vardı.
Aslında bu devrilmeyi düşündü, artık kimin dost kimin düşman olduğunu hemen hemen hiç söyleyemedi. Tüm destekçileri onu terk etmiş ve müttefikleri onu reddetmiş gibi görünüyordu. Ama tüm bu karmaşayı düşündü Gölge, sadık şövalyesi her zaman buradaydı. Düşman suikastçılar onu öldürmeye geldiğinde bile, kendi hayatından asla korkmadı çünkü gölgenin onu gözetlemek için orada olduğunu biliyordu.
Hayatında hiç olmadığı kadar güvende hissetti "Teşekkürler gölge. Beni her zaman koruyacağını biliyorum." dedi ve gözlerinin içine baktı.
Gölge, bir sonraki eylemlerinin kanun ajanları olacağını bilerek ona baktı ama şimdiye kadar bu konuda endişelenmesi için iki derin beladaydı. Yaklaştı ve güzel genç prensesin dudaklarını derinden öptü ve öpüştüğünü hissettiğinde şaşırdı.
Amy karanlıkta tek başına dururken adrenalinle yarıştı. Derin bir nefes aldı "Kendine dikkat et kızım... Bu çılgınca" dedi Amy ve ajanları duvara yasladı.
Ancak, bir şey daha hızlı pancar atmaya başlarsa, kalbi yarışmayı bırakmayacaktı. İşte bu… çıldırdı, o sadece çıldırıyordu. Başka ne açıklaması vardı ki onu kafasından çıkaramıyordu.
Amy başını yasladı ajanlar duvara yaslanmış ajanlar “Gölge bana ne yaptın”
Gözlerini kapatarak hafifçe öksürmeye başladı. Zihni gölge düşünceleriyle yarıştı. Sanki onu odada hissedebiliyor gibiydi. Kolları onun etrafında, elleri belinde onu hissedin.
Daha ağır bir şekilde nefes almaya başladı ve ajanlara daha sert baskı yaptı “Sh-Shadow” diye inledi. Orada olmayabilirdi ama hissedebiliyordu. Dudakları onun boynuna değdi, onu öptü, ısırdı, ondan hoşlandı. Onu deli ediyordu.
Amy'nin gözleri kocaman oldu. "Kes şunu" Kendi kendine bağırdı ve neredeyse duvardan atladı.
Kalbi daha da hızlı atıyordu, kanı yanıyormuş gibi hissediyordu. "Gölge çok kötüsün... benim için çok kötü" dedi kollarını kendine sararak ve pencereden dışarı baktı. Derin bir nefes aldı "Ama... umurumda değil... Seni daha fazla tanımak istiyorum... Tutkunu bilmek istiyorum." Dedi ve yatağına geri düştü "Senden daha fazlasını istiyorum"
Gölge şimdi Amy'den birkaç metre uzakta duruyordu. Onun gözlerindeki o bakışı ya da çekinden süzülen yaşları görmeyi beklemeden onunla yüzleşmedi. "Amy... Soldaki tek seçenek bu... Görmüyor musun?"
"Ama Gölge... başka bir yolu olmalı." Amy ona bir adım daha yaklaşarak söyledi.
"HAYIR AMY" Shadow bağırdı Amy'yi durdurarak. "İki latte. Seni tehlikeye atamam… Sana şimdiden iki kez zarar verdim”
"Ama Gölge" dedi elini omzuna koyarak.
Gölge daha sonra Amy'nin elini tutup omzundan uzaklaştırdığına bakmak için döndü. "Makul ol Amy" dedi gölge öfkeyle ama daha çok kendine. Onun bulutlu gözlerine baktı ama bakmak zorunda kaldı. "Benim yüzümden körsün. Bir daha asla göremeyeceksin ve hepsi benim suçum. Daha kötü bir şey olmadan gitmeliyim." dedi Gölge ve ondan uzaklaştı.
Gölge, Amy'den uzaklaşmaya ve kurtulmaya başladı ve Amy'nin takılıp düştüğü gerçeği olmasaydı, bunu iyi yapardı. Gölge nefesi kesildi ve ona yardım etmeye çalışarak çabucak ona döndü.
Amy, ajanlarını göğsünde tutarak Gölge'yi çabucak kavradı. "Gölge lütfen beni bırakma. Sensiz yaşayamayacağımı bilmiyor musun?" Gölge, kollarında ağlayan kıza sempati ve pişmanlıkla baktı."
"Benimle olduğun için incinmedim, yanımda olmadığın için. Sen beni terk ettiğinde her şey alt üst oldu. Lütfen gölge. Seni torbalıyorum, lütfen benimle kal” Amy, Gölge'ye, göremesen bile yüzüne bakarak yalvardı “Seni seviyorum Gölge… Lütfen benimle kal”
Gölge içini çekti ve kafasına nazik bir öpücük kondurdu "Tamam... Bir daha senden uzaklaşmayacağım"
