Bir gün anlarsın aslında her şeyin boş olduğunu, Şerefin, faziletin, iyiliğin güzelliğin. Gün gelir de, şeşini bir kerecik duymak İçin, Vurursun başını soğuk, taş duvarlara, Büyür gitgide incinmişliğin, kırılmışllğın Bir deli rüzgâr eser akşam vakti denizlerden Alır başını gider uzayan sularda bir tekne Şimdi ben nasılım, şimdi ben nerdeyim, şimdi ben Kâğıttan güller yap beni ekleme AI bir bulut ansızın çöker gözlerime O Ne kadar gülsen ortada kırıklığın Öyle gerçek Sen bir sarılarda, bir yeşillerde, bir morlarda Sanki bir kederdir ömrün hiç bitmeyecek Kİmbİlİr şeni bekleyen kim şimdi 0 yollarda Bilmediğim, görmediğin kim çıkacak o romanlardan kişileştirme nerede var​