Uyku kaçıran kitaplar vardır. Göz kırptırmaz,yatırmaz, uyutmaz insanı. Oysa uyku seni bek- ler, deli gibi yorgunsundur lâkin boşuna. Kafanda düşünceler birbirini kovalar. Ellerini şakaklarına götürür; düşünür, düşünürsün... Okudukların ye- rinden yurdundan eder seni âdeta, kalkıp oturur- sun. Belki gökyüzünü seyre dalarsın uzun uzun. Tekrar açar kitabını okursun, okursun ve okur sun... Birden gelir aklına art arda okuduğun kitapların birbiriyle bağlantısı. Hiç de planlamamışsındır hâlbuki. Bunun nasıl olduğuna sen de hayret edersin. İçinin sesiyle okumuşsundur, tavsiye etmiştir birisi, eline tutuşturmuştur bir sevdiğin 4 belki de. Bir önceki okuduğun, bir sonrakini ta- mamlar. Diğerinde aklına takılan, peşi sıra oku- duğun kitabın cümlelerinde sessizliğe kavuşur. Sanki kitaplar kendi aralarında iş birliği yapıp konuşmuşlardır ve tıpkı bir bulmacanın parçaları gibi sözleşip bir araya gelmişlerdir.

Metnin Ana fikri nedir Acil ​