Demir parmaklıklar kalın bükülmez
Gözlerimden yaşlar akar dökülmez
Nezaret hapisi zordur çekilmez
Aç kapıları çıkayım gardiyan
şiirinin devamı
Demir parmaklıklar kalın bükülmez
Gözlerimden yaşlar akar dökülmez
Nezaret hapisi zordur çekilmez
Aç kapıları çıkayım gardiyan
Dört duvar içinde zaman geçmiyor
Adımlar sayarak ömür bitmiyor
Kader mahkumları hepmi çekiyor
Aç kapıları çıkayım gardiyan
Duvardan duvara gezinip durdum
Demir kapılara başımı vurdum
Kendimi bir anda zindanda buldum
Aç kapıları gideyim gardiyan
Sanki duvarlar üstüme yürüyor
Kara zindanlarda ömrüm çürüyor
Sevdiğim gözümden bir an gitmiyor
Aç kapıları gideyim gardiyan
Saatler geçmiyor zamanmı durmuş
Felek tüm hesabın bizlerden sormuş
Küçük kızım evde hep ağlıyormuş
Aç kapıları çıkayım gardiyan
Kime ne etmişim suçum ne imiş
Mahkeme açılmış cezam kesilmiş
Sevdiğim ağlıyor perişan imiş
Aç kapıları gideyim gardiyan
Kapılar kapandı bir bir yüzüme
Yavrularım geldi o an gözüme
Kimse inanmıyor benim sözüme
Aç kapıları çıkayım gardiyan
Hayatım bir anda kabusa döndü
Nezaret kapısı yuvamı böldü
Ayhan bu zindanda yaşarken öldü
Aç kapıları gideyim gardiyan
AYHAN OKUMUŞ