Aşağıdaki hikâyenin bölümleri karışık olarak verilmiştir. Bölümlerin adlarını kutucuk- lara yazalım. İşte o zamandan beri çam ağacı dört mevsim yeşil kalır. Yaprakları hiç dökülmez. Havalar soğumuştu. Göçmen kuşlar sıcak ülkelere gitmişlerdi. Yalnız kanadı kırılmış bir kırlangıç uçup gidememişti. Titriyor, barınacak bir yer arıyordu. Ormandaki ağaçlara gitti. Ne olur, dallarınız arasında bana bir yer verin, dedi. Meşe ağacı: Sen benim palamutlarımı yersin. Seni barındıramam, dedi. Çınar ağacı: - - Ben de seni barındıramam, dedi. Öteki ağaçlar da kırlangıcı barındırmak istemediler. Zavallı kırlangıç barınacak yer bulamıyordu. Yalnız çam ağacı kırlangıca acidi: - Gel, benim dallarımda barın, dedi. - Kırlangıç çam ağacının dallarına yerleşti. Kış yaklaştı. Sert rüzgârlar esti. Bütün ağaç- ların yaprakları döküldü. Kış, rüzgâra seslendi: - - Sakın çam ağacının dallarına dokunma. Onun dallarında yaralı kırlangıç barınıyor.
