Cevap :

geç olmadı mı yaaa bu saatte ne kitabı

 Cumartesi sabahı mutfağa girdiğimde , Ann ve Todd daha kalkmamışlardı. Annemle babam önlerinde kahve fincanları, masadaydılar. Beni beklediklerinden emindim.

Annem günaydın bile demedi. “Dün gece karnene baktık, Nora. “dedi. Babam başını sallayarak homurdandı: “Ömrümde hiç bu kadar kötü notlar görmedim     -Kendi karnelerimde bile.”

”Bu konuda konuşmak istemiyorum” dedim.” Notları gördünüz. 2’lerim ve bir tane de 3’üm var. Bunlar benim notlarım. Konuşacak bir şey yok”

“Lütfen Nora” dedi annem. “Bu kadar kötü notlar almanın nedeni olmalı. Bir derdin mi var? Okuldaki çocuklar seninle alay mı ediyordu? Hasta falan mıydın? Yoksa başka bir şey mi var?

Tezgahın üstündeki kahvaltılık gevrek kutularını gözden geçirirken başımı salladım. Bir kaseye mısır gevreği döküp, “Bu konuda konuşmak istemiyorum anne. Aldığım notlar onlar; söylenecek başka bir şey yok”

Babam patladı. “Söylenecek başka bir şey yok, ha!” Eh, o zaman cezalısınız küçük hanım! Söylenecek başka bir şey de yok! Ağzındaki baklayı çıkarıp sana yardım etmemize izin vermezsen , olacağı budur. İş birliği yapmaya karar verene değin odanda oturursun.”

Ağzıma attığım gevreği çiğneyip yuttum ve üstüne bir yudum portakal suyu içip “ Bana uyar,” dedim.