yüklemin yerine göre:
1. Kurallı Cümle
Yüklemi sonda bulunan cümlelere kurallı cümle veya düz cümle denir. Kurallı cümlenin doğal söz dizimi şu şekildedir: “Özne+nesne/tümleç+yüklem”
Öğretmen kitabı bana verdi. (Ö+N+T+Y)
Ben çok hastayım. (Ö+T+Y)
Kitap geçen yıl basılmıştı. (SözdeÖ+T+Y)
2. Devrik Cümle
Devrik cümle, yüklemi cümle sonunda bulunmayan cümledir.
Ben ona gel dedim ki /yarın bize. (yanlış) < Ben ona dedim ki yarın bize gel.
Ben gel ona dedim ki / yarın bize. (yanlış) < Ben ona dedim ki yarın bize gel.
Eğer yüklem kendi yargı alanı içerisinde başa kayarsa kullanım doğru olur.
Ben ona dedim ki / gel yarın bize. (doğru) < Ben ona dedim ki yarın bize gel.
3. Eksiltili Cümle
Yüklemi bulunmayan cümlelerdir. Yargının ne olduğu okuyucunun yorumuna bırakılır.
“Karşımızda geniş ve yemyeşil bir ova… Onun tam ortasında küçük ama çok güzel bir göl…” cümlelerinde yüklem yoktur. Üç noktalar yüklemin eksik olduğunu gösterir. Ancak biz cümlede “vardı, görünüyordu, bulunuyordu” gibi bir yargının verilmek istendiğini anlıyoruz. Öyleyse bu cümleler eksiltili cümlelerdir.