ben yazıpomİngiliz Savunma (Deniz) Bakanı Churchill’in savaş sonrası Lordlar Kamarası’nda şöyle dediği rivayet edilir; eline Kur’an-ı Kerim alır ve:
-“Biz Çanakkale’de Türklerle değil, onların Allah’larıyla savaştık ve Allah’larına gücümüz yetmedi. Müslümanların elinden bu kitaplarını almadan veya kitaplarından uzaklaştırmadan onlara bir şey yapamayız.”
Sanırım “Biz Türkleri koruyan Allah’larından ayıramadık” diyenler ile Churchill; eğer Çanakkale Savaşı’ndan sonra yine din için, namus için, toprak için, Kurtuluş Savaşı’nı kazanan dindar milletin, daha sonra ne hale getirildiğini görselerdi mutlu olurlardı.
Churchill; Kur’an hakkı için savaşan bir milletin elinden kitabının alınmak istendiğini bilseydi herhalde çok mutlu olurdu. “Allah’larından ayıramadık” diyenler, ezanın susturulduğunu ve 18 yıl ezan işkencesi çektirildiğini bilselerdi, eminim bu zaferi kendi zaferleri sayardı.
Ya Kur’an sesinin yükseldiği; kursların, camilerin kapatıldığını, âlimlerin asıldığını bilselerdi kim bilir ne kadar mutlu olur ve sanırım şöyle derlerdi:
-“Bizim Müslüman toplulukların halifesi ve devleti Osmanlı’ya yapmak istediklerimizi, kendileri kat be kat yaptılar. O zaman ne diye Çanakkale’de bu kadar kayıp verdik.
Böyle olacağını bilseydik; şarabımızı yudumlar, keyfimize bakardık. Hasta adamın ipini biz değil, kendi kendilerine çektiler.”
