Atatürk çocukları çok severdi. Gittiği yerlerde gözüne bir çocuk ilişse derhal onunla sıkılmadan ve yorulmadan uğraşırdı. Çocukların ellerine birer kağıt, kalem verdirerek yaşına göre kimine ad, kimine hesap, kimine güneş-dil kuramına ait sorular sorar, yazılar yazdırırdı Özellikle manevi kızı Ülkü'yü canından çok severdi. Onu yanına çağırır saatlerce konuşurdu. Ülkü de onu uzaktan görür Atatürk diye bağırarak kucağına atlardı. Bu metnin ana fikri nedir?