Günümüzde yaşanan tam da bu süreçtir. Küreselleşme rüzgarları ile üretimin belli merkezlere toplanarak kolektif bir harekete dönüşmesi daha büyük limanlara ihtiyaç doğurmuştur. Bu durumda büyüme şansı kalmayan ve kent içerisinde sıkışmış olan limanların yeniden kent dışına taşınması zorunlu hale gelmiş ve kentin merkezinde kalan eski limanların ise yeniden yapılandırılarak sosyal, kültürel ve planlı ticaret alanlarına dönüştürülmesi süreçleri başlamıştır.
Dünyanın hemen bütün büyük liman kentlerinde yaşanmış ve yaşanmakta olan bu dönüşüm süreçleri, çoğu yerde kentin merkezinde yeni sosyal alanların kazanıldığı şeklinde algılanılsa da, sıkışıklık süreçlerinde yitirilenler hem kent ve kentli, hem de limanların verim düşüklüğü sebebiyle ülke ekonomisi açısından oldukça fazla ve bazen de geri döndürülemezdir. Kent ve kentli açısından yaşanılan sıkıntıların başında mekan daralması, artan emlak ve kira bedelleri ile trafik sorunu gelmektedir. Limanlar açısından ise, gelişme ivmesindeki azalma ile pazarın rakip limanlara kaptırılması riski ve yeniden yapılanmaya harcanacak kaynak ve yapılanma süresince düşük verim ile çalışma neticesinde kaybedilecek para en büyük handikaptır. İşte bu kayıpların yaşanılmaması ya da en aza indirilmesi için yapılması gerekenler;
- Liman yapılarının kompleksler halinde yapılaşmasını sağlayıcı önlemler alarak, tek bir liman içerisinde belirli operasyonlar için özelleşmiş terminaller kurulabilmesi için düzenlemelerin yapılması,
- Liman ve kentlerin her iki perspektife hakim olan kişi ve kurumlar tarafından planlanılması,
- Fiziki olarak ayrım ya da entegrasyonlarının gelişim süreçlerinde sıkışmaya sebep olmayacak şekilde iyi yapılması,
- Yapılan planların değişen konjonktür ve kentlinin ihtiyaçlarına göre revize edilerek canlı ve güncel tutulması,
şeklinde sıralanabilir.
