Cevap :

Dün gece senin küçücük elinle yalnız yattık 
Yalnız senin küçücük elinle yalnızlık 
Kandilli ilkokulu kadar kalabalık 
Zilleri çaldığında düşlerinin 
Sınıfların kapıları ardına kadar açık 
Gökyüzünün, denizin, toprağın, hayalle, emeğin 
Haklı sınıfları 

Belki de baskın korkusuyla vefasız, akıntıya atılan 
Kitaplar varya onlardan 
Öğrenmiş Marx'ı, gümüş balıkları 
Ve belki de onun için o kadar, 
O kadar aydınlık ortalık... 

Sen ki çiçekleri toplamayan güzelim 
Çicekleri sulayan çocuk 
Ve ben ki buruk ve kavruk 
Bir ihtiyar adamım artık 
Öyle güzeldim ki senle, çiçeklerden çok 
Ve anladım, anladım ki bir daha 
DÜŞÜNDE BİLE GÖREMEZ İŞLER 
DÜŞLERİN GÖRDÜĞÜ İŞLERİ