Komşu Toplum hayatında, fertlerin birbirleriyle ev, ticarethane, arsa vs. sebebiyle olan bitişik veya yakınlık hali.
Komşuluk, insanların toplum halinde yaşamalarının zaruri bir neticesidir. Komşu, komşuya daima muhtaçtır. İnsan toplumunda, aile fertleri arasındaki yakınlık münasebetleri ilk sırayı alır. aile fertlerinden sonra birbirine en yakın olan komşulardır. Hatta öyle denebilir ki, komşunun canı, malı, namusu ve şerefi, komşuya emanettir. “Ev alma, komşu al!” sözü, bu gerçeği ifade etmek için söylenmiştir. İyi komşu, insanın huzuruna, saadetine, kötü komşu da felaketine sebeb olur.
Toplum hayatının vazgeçilmez bir unsuru olan komşular arasındaki münasebetleri, bütün ilahi dinler ve hukuk sistemleri bir düzene bağlamıştır. Komşuluk hukukuna riayet edilen toplumlarda huzur ve emniyet sağlanmıştır. Komşusu açken karnı tok yatan toplumlarda daima düşmanlık, kin, haset ve her türlü kötülük zuhur etmiştir. Komşuların birbirleriyle iyi münasebetler içinde olmaları toplumun huzur ve saadetine sebeb olur.
Türk toplumunda komşuluk münasebetlerinin önemli bir yeri vardır. Bugüne kadar uzanan iyi komşuluk münasebetlerinin kökü, bin yıla ulaşan bir geçmişe dayanır. Türklerin İslamiyeti kabulünden sonra, beşeri münasebetlerin her kisiminde köklü değişiklikler olmuş, her türlü örf ve adetlerinde İslam ahlakına uygunluk görülmüştür.
