İnsanın kusur ve eksiği, ahlâkî yönü varlıkla
belirlenemez Bu bakımdan yoksul olması, geçimini sağlamakta güçlük çekmesi
utanılacak bir durum değildir Asıl utanılacak durum ve davranış, gücü varken
tembellik edip çalışmamak ve yoksul düşmektir
İnsan yaradılışında var olan küçümseme duygusu, nedense fakirliğin sefil
görünümü karşısında hemen kımıldanır ve fakirler aşağı görülür
Aslında bu uygun ve doğru bir davranış değildir Ancak, gerçek anlamda
aşağılık duygular ve mizaçlar hor görülebilir Fakirlikle insan iradesi arasında bir
ilgi kuramadığımız gibi, fakir olma halini her zaman insan karakterine mal
edemeyiz Yani hiç kimse kendi isteğiyle sefil ve perişan duruma düşmez İnsanları böyle acı durumlara iten şartlardır, bilgisizliktir Bu durumda olan
insanlara karşı takınmamız gereken tavır, onlara in sanca el uzatmak olmalıdır
Toplumda zararlı bir kitle vardır; tembeller Tembellik insan ruhunun uyuşması
ve paslanması demektir Fakirliğin aksine tembellik, insan iradesine bağlı bir
haldir; bir çeşit alışkanlıktır Bunu kendilerine mal eden insanlar ne kendilerine,
ne de başkalarına faydalı olurlar Dostları bile onları "yüz karası" olarak
nitelendirir Gerçekten tembellik, varlığının anlamını bile bile yitirmek
olduğundan yüz karasıdır; ayıplanacak ve hor görülecek bir haldir"
Toplum yaşamında herkes aynı gelir düzeyine sahip olmayabilir Fakir de olsa
zengin de olsa çalışmamak, başkalarının sırtından geçinmeye uğraşmak tembelliktir
