Bu dönemde kent yepyeni alanlara doğru genişlemeye başladı. Suriçi Bakırköy yönünde, Galata ise Teşvikiye yönünde yayılırken; Boğaziçinde Sarıyere iskan hızlandı. Anadolu yakası ise 1 taraftan Bostancı, diğer taraftan Beykoza doğru büyüdü.
Kentin genişlemesine paralel, süratli 1 bayındırlık faliyeti de söz konusuydu. 1 taraftan padişahlar, diğer taraftan da devlet erkanı, gayrımüslim zenginler ve acayip elçilikler adeta saray, köşk ve malikane yaptırma yarışına girdiler. Dolmabahçe, Çırağan ve Beylerbeyi Sarayları, Ihlamur ve Küçüksu Kasırları, Ayazağa, Alemdağ, İcadiye ve Mecidiye Köşkleri bu dönemde inşa edildi. Yine bu dönemde mebain-i emriyye adı verilen birçok kamu binası da yaptırıldı. Çeşitli semtlerdeki postane binaları, Tophane, Maçka Silahhanesi, Harbiye Nezareti ve Pangaltı Harbiye Binaları bunların başında gelmektedir.
Yaşanan süratli Batılılaşma etkilerini mimari üzerinde de gösterdi.
