deniz kirliliği ve avcılıkla ilgili ayrı cümleler

“Avrupa Birliği 2020 yılı hedeflerinden biri: Belediyelerce toplanan atıkların % 50 sinin geri-dönüştürülmesi. Türkiye’de bu oran %17’ler de. Ne olacak halimiz?” “Boğazın dibi silme araba lastiği doluymuş. “New York’ta ise denizin tabanını sigara izmaritleri halı gibi kaplamış”. “Belediyeler deniz çöpü bertaraf edilmesinden sorumlu ama önlemeye yetkisi yok, bütçesi de yok.” “İş çok karmaşık, çevre ajansları kurulmalı-yok hayır…”

Bunlar; 7-9 Mart’ta İstanbul’da yapılan “Deniz Çöpü -Entegre ve Sürdürülebilir Atık Yönetimi” kursunun kahve arası sohbetlerinden cümleler…

Deniz çöpü = denize bırakılmış ya da atılmış katı, kalıcı, gözle görülür maddeler.

1995’de “Akdeniz’in Kirliliğine Karşı” imzalanan Barselona anlaşması, on yıl sonra 2005’de deniz çevresinin yanı sıra, kıyı alanlarının da korunmasını kapsayacak şekilde yeniden tanımlanmıştır. 2006 yılında Kahire’de imzalanan; “Horizon 2020 Girişimi” başlığı altında yapılan saptamalara göre ortak hedefler belirlenmiştir. Horizon 2020’de ; Akdeniz’deki en önemli üç kirlilik sorunu:

1- Belediyelerin atık yönetimi,

2- Kentsel atık su (kanalizasyon) ve

3- Sanayi Atıkları

olarak belirlenmiştir. Bu üç unsur Akdeniz deniz kirliliğinin % 80’inini oluşturmakta. İşte Horizon 2020 Girişimi de; Avrupa-Akdeniz bağlamından çıkarak Akdeniz birliğine geçmek, ortak deniz stratejisi çerçeve direktifi oluşturmak hakkındadır. Yol haritası ise, denizi kirleten bu üç önemli unsuru detaylı tanımlamak, azaltabilmek için kapasite arttırmak ve bunun için de Avrupa Birliği fonlarını kullanmak olarak belirlenmiştir. 7-9 Mart 2011’de verilen kurs AB hedeflerini yerine getirmek üzere bir araya gelmiş birçok kuruluşun uyguladığı bir “konsorsiyum” projesi. Proje kapsamındaki faaliyetlerden biriydi. Marmara Belediyeler Birliği, Muğla, Antalya, İzmir, Tekirdağ, Kocaeli Belediyelerinden ilgili katılımcılar, Çevre ve Orman Bakanlığından konuyla ilgili görevliler ve sivil toplum kuruluşlarından temsilciler katıldılar.